راجع به شرکت در تشییع جنازه مومن روایات خوبی داریم: من شَیَّعَ جنازةً فله بکلٍ خطوةٍ حتّی یرجع، مائة ‌الف الف حسنة‌ و یمحی عنه مائة الف الف سیّئةً و یرفع له مائة ‌الف الف درجة، فان صلّی علیها یُشیِّعَهُ فی جنازته مائة الف الف ملک، کلُّهم یستغفرون له حتی یرجع، فان شهد دفنها و‌کّل الله به الف ملک کلُّهم یستغفرون له: حتّی یبعث من قبره؛ وسائل الشیعه: ج 3، ص 143. کسی که جنازه‌ای را تشییع کند، هر قدمی که برمی‌دارد تا زمانی که برگردد، صد هزار هزار حسنه خواهد داشت و صد هزار هزار گناه از او محو می‌شود و صد هزار هزار درجه نزد خدا بدست می‌آورد و اگر بر میت نماز هم بخواند، موقع مرگش صد هزار هزار ملائکه او را تشییع می‌کنند درحالی که همۀ آنها برای او استغفار می‌کنند و اگر در دفن میت حاضر شود، خداوند صد هزار هزار ملائک را مأمور می‌کند تا روز قیامت برای او طلب مغفرت کنند. امام صادق”علیه السلام” فرمود: إذا أنتَ حَمَلتَ جِنازَةً فَكُن كأنّكَ أنتَ المَحمولُ، و كأنّكَ سَألتَ رَبَّكَ الرُّجوعَ إلي الدُّنيا ففَعَلَ، فَانْظُرْ ماذا تَستأنِفُ؛ الکافی: ج 3، ص 258. وقتی جنازه‌اي را به سوي قبرستان حمل مي‌كني، خود را چنين پندار كه تو آن جنازۀ محمول هستي و چنين پندار كه تو از پروردگارت مسألت نموده‌اي كه تو را به دنيا برگرداند و خداوند دعايت را مستجاب نموده و به دنيا بازگردانيده است، حال ببين چگونه اعمال خود را از سر می‌گیری [و تدارك مافات مي‌نمائي].