فراموش نکنیم یکی از ایرادات همین دوستان دولت به دولت دهم، وقتی که دولت را تحویل گرفتند، این بود که با مسکن مهر، ۴۰ هزار میلیارد تومان به پایه پولی کشور اضافه کرد و باعث تورم شد، فارغ از درست یا غلطبودن این ادعا، ولی با آن اعتبار، دو میلیون خانه ساخته شد و بیش از ۵۰ یا ۶۰ درصد آن دو میلیون خانه هم آماده شد. حداقل اگر ۴۰ هزار میلیارد تومان آن زمان خلق نقدینگی شد، دو میلیون خانه ساخته شد و دو میلیون خانه هم در شرف تحویل بود. آیا اکنون که در این ۵ سال بیش از ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان خلق نقدینگی شده است این نقدینگی چه شد؟ خلق نقدینگی در کشور بهطور متوسط در سهماهه اول امسال، همین سه ماه اول که اوج گرانیها بود، تقریباً روزی هزار میلیارد تومان بود.
حالا هدایت این نقدینگی به چه سمت بود؟ طبیعی است که شما اگر بیایید یک میلیون سکه هم در بازار وارد کنید، خب آن نقدینگی این را میبرد. ارز هم وارد بازار کنید همین است. شما دیدید ۶۰ تن سکه را وارد کردید، ولی نشد. وقتی که روزی هزار میلیارد تومان نقدینگی خلق و رها میشود، هر بازاری که بیاید، آن را میبرد. سوال من این است؛ آیا این نقدینگینمیشد در همین مزیت نسبی ما که نفت و گاز بود، هدایت شود؟ ما باید بتوانیم این حرکت را شکل بدهیم که بسیاری از نقدینگی به سمت صنعت هدایت بشود و به ویژه صنعت نفت که مزیت نسبی ماست، در برنامه وزارت نفت سال گذشته گفته شد باید دهها میلیارد دلار جذب سرمایه خارجی کنیم. آیا اگر شما بیایید این میزان نقدینگی را هدایت کنید و در داخل جذب کنید، نمیتواند این کار را انجام دهد؟
در موضوع اقتصاد، عوامل و مولفههای تثبیت یک اقتصاد رو به رشد در کشور بسیار فراوان است اما این مدیریت میخواهد، کار میخواهد، جنبههایی لازم دارد که اتفاقاً این تحریمها حقیقتا به دور از شعار هرکدامش میتواند برای شما یک فرصت را ایجاد کند. در همین قضیۀ نفت، یادتان هست که سال گذشته توافق با توتال بر مبنای IPC، همین ایام با چه سر و صدایی امضا شد؟ یکسال دیگر از فرصتهای این ملت گذشت، حالا توتال میگوید که من دیگر نمیآیم. من به شما میخواهم بگویم اگر معطل امثال توتال نبودید، اینها خیلی سریعتر راه میافتاد، خیلی سریعتر میتوانست کار کند.