🔴کلان‌تالاب، در باتلاق سوء مدیریت! بی‌بخارها با خورشید دست‌به‌یکی کرده‌اند تا از کلان‌تالاب، خرده‌مرداب بسازند. ، سراب پهناوری در افق جغرافیای خوزستان است. ماهی‌ها در زیست‌بوم تالاب، حق آب و گل دارند اما حقابه نه! سهم گاومیش‌های کنارزی از اکوسیستم هور، آب‌تنی در باتلاق‌های محلی است. در نتیجه‌ی تغییر کاربری تالاب به کویر، سامانه‌ی ناوبری پرندگان مهاجر مختل شده و زبان‌بسته‌هایی که سرد و گرم روزگار را چشیده‌اند، اینک ییلاق و قشلاق را قاطی می‌کنند. احشام شیرده، شیرابه‌ی فاضلاب را می‌نوشند و دام‌های گشنه، زباله‌ی بیابان را می‌خورند. در قاعده‌ی هرم نیازهای انسانی مازلو، وجود آب حیاتی است. چرخه‌ی آب میلیاردها سال است که در طبیعت جاری‌ست اما جای چرخه‌ی مدیریت آب در کشور ما خالی‌ست. دیروز کویر را به قنات آباد می‌کردیم و امروز هور را به سد، نابود. کرخه، زاینده‌رود هورالعظیم است که ابرسازه‌ی بتنی غول‌پیکری در بالادست، اجاق آن را کور کرده تا شاهرگ حیات فرودستش خشکیده شود. سرچشمه‌‌ی رودهای جاری، گوشت قربانی نیست که برای احیای گاوخونی به آن دخیل ببندند. به آن خانم محیط زیست بفرمایید دیگر زور هورالعظیم به واژگونی قایقش نمی‌رسد. امروز ردپای سوءمدیریت‌ها را می‌توان در کنار جاپای به گل نشسته‌ی گاومیش‌ها بر بستر تفتیده‌ی تالاب مشاهده کرد. دود این سهل‌انگاری به چشم ما می‌رود وقتی که دوباره بحران ریزگردها سربرآورد. هورالعظیم مزیت نسبی تمدن خوزستان است که اگر از دست برود، به کانون بحران تبدیل می‌شود. ✍ http://eitaa.com/joinchat/2299330560C727b8a7440