فیلم In Time مال حدود ۱۳ سال پیش، دورانی رو توصیف می‌‌کنه که در اون «پول» وجود نداره و «زمان» جای پول رو گرفته. شما برای سوار شدن به اتوبوس، خرید یک قهوه و ...، به جای پول، مبالغ مختلفی از زمان عمر خودتون رو پرداخت می‌کنید. ثروتمندان کسانی هستن که زمان زیادی در اختیار دارند و فقرا در خیابون‌‌ها، میگن به من عاجز کمک کنید و «زمان» بدید. حتی باندهای تبهکار سارق زمان هم وجود داره که میان زمان آدم‌ها رو می‌دزدند. در محله‌‌های فقیرنشین همه در عجله هستن و تند تند راه میرن چون زمانشون کمه. اما مناطق مرفه، خیلی کول و آروم هستن چون خیلی زمان در اختیار دارن حتی کارت به کارت هم وجود داره و یک نفر می‌تونه بخشی از زمانش رو به یک نفر دیگه وایز و کارت به کارت کنه.برای من تکان‌دهنده‌ترین سکانس این فیلم اونجایی بود که طرف کلی زمان داشت، وارد منطقه‌ی مرفه‌نشین شده بود. دختره ازش پرسید از قسمتای فقیرنشین اومدی؟ پسره گفت از کجا فهمیدی؟ طرف گفت چون علی‌رغم اینکه اینهمه زمان داری، ولی بجای راه رفتن معمولی، همیشه داری می‌دوی! یاد خودم افتادم! هنوزم الگوی مصرفم فقیره و دانشجویی، ذهنم فقیر مونده چون رنج پول نداشتن و فقر رو چشیدم هیچ وقت از بین نمیره. Erfankasraie ✍️🏻 ✅ @A_purm