هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
🌹بسمالله الرحمن الرحیم 🌹
«وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا»
با کسانی باش که پروردگار خود را صبح و عصر میخوانند، و تنها رضای او را میطلبند! و هرگز بخاطر زیورهای دنیا، چشمان خود را از آنها برمگیر! و از کسانی که قلبشان را از یاد خود غافل ساختیم اطاعت مکن! همانها که از هوای نفس پیروی کردند، و کارهایشان افراطی است.
(سوره مبارکه کهف/ آیه ۲۸)
❇ تفســــــیر
از جمله درس هائى که داستان اصحاب کهف به ما آموخت این بود که معیار ارزش انسان ها پُست، مقام ظاهرى و ثروتشان نیست، بلکه آنجا که راه خدا است وزیر و چوپان در یک صفند. این آیات، نیز در حقیقت همین مسأله مهم را تعقیب مى کند و به پیامبر(صلى الله علیه وآله) چنین دستور مى دهد:
با کسانى باش که صبحگاهان و عصرگاهان، پروردگار خود را مى خوانند و تنها ذات پاک او را مى طلبند (وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِىِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ).
تعبیر به: وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ: خود را شکیبا دار اشاره به این واقعیت است که پیغمبر(صلى الله علیه وآله) از ناحیه دشمنان مستکبر و اشراف آلوده، در فشار بود که گروه مؤمنان فقیر را از خود براند، لذا، خداوند دستور مى دهد: در برابر این فشار فزاینده، صبر و استقامت پیشه کن، و هرگز تسلیم آنها مشو!
تعبیر به صبح و شام اشاره به این است که در همه حال، و تمام عمر به یاد خدا هستند.
و تعبیر به: یُرِیْدُونَ وَجْهَهُ: ذات او را مى طلبند، دلیل بر اخلاص آنها است، و اشاره به این که آنها از خداوند خود او را مى خواهند، حتى به خاطر بهشت (هر چند نعمت هایش بزرگ و پرارزش است) و به خاطر ترس از دوزخ و مجازات هایش، (هر چند عذاب هایش دردناک است) بندگى خدا نمى کنند، بلکه فقط، به خاطر ذات پاک او، او را مى پرستند که ما از تو، به غیر از تو، نداریم تمنا! و این بالاترین درجه اطاعت، بندگى، عشق و ایمان به خدا است.
پس از آن به عنوان تأکید ادامه مى دهد: هرگز چشم هاى خود را از این گروه با ایمان، اما ظاهراً فقیر، برمگیر، و به خاطر زینت هاى دنیا به این مستکبران از خدا بى خبر، دیده میفکن (وَ لاتَعْدُ عَیْناکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا).
باز براى تأکید فزون تر اضافه مى کند: و از آنها که قلبشان را از یاد خود غافل ساختیم اطاعت مکن (وَ لاتُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا).
از آنها که پیروى هواى نفس کردند (وَ اتَّبَعَ هَواهُ).
همانها که همه کارهایشان افراطى است و خارج از رویه و توأم با اسرافکارى (وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً).
جالب این که قرآن صفات این دو گروه را در مقابل یکدیگر چیده است:
مؤمنان راستین اما تهیدست، قلبى مملوّ از عشق خدا دارند، همیشه به یاد او هستند، و او را مى طلبند.
اما ثروتمندان مستکبر به کلّى از یاد خدا غافلند، و جز هواى نفس چیزى نمى طلبند، و همه چیز آنها از حد اعتدال بیرون، و در مسیر افراط و اسراف است.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۸ سوره مبارکه کهف)