صحرای عشق با نام حسین و یاد او بغض می شکند در گلو دل رها و دیده رها میشود با یاد او از زمین جدا میشود خبر از آب نبود در کربلا با اشک سیراب بود نینوا اشک جایگزین آب بود عباس فاتح فرات بود دشت غم را خون سیراب کرد غم دشت،دیده را پر از آب کرد مرا با اشک رها کنید نوحه ی نینوا کنید نوحه ی نینوا صفا می دهد به دل می گشاید دو قطره گره از مشکل هر جا یاد حسین است کربلا ست هر جا یاد حسین است نینواست با یاد او دل از درون می گرید با یاد او دیده خون می گرید دل یافت فصل عشق را دل یافت اصل عشق را حلول ماه غم شده است فصل ماتم محرم شده است (مقصود شکاری خوشنام) شعر ادامه دارد @Abbasse_Kardani