تا گنجِ غمت در دلِ ویرانه، مُقیم است همواره مرا کویِ خرابات مُقام است از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است با مُحتسبم عیب مگویید که او نیز پیوسته چو ما در طلبِ عیشِ مدام است https://eitaa.com/joinchat/1478885594Caaba657dfa