تثلیث بسان مجسمه مجسمه و خاک رس، دو چیز و یک چیز تثلیث (یک ذات و سه شخص)، خرد ستیز است. الهیدانان مسیحی به روش های گوناگون در پی توجیه عقلانی آن هستند. یک راه، دست برداشتن از هویت مطلق و پذیرش روایت هویت نسبی است. با این کار، یگانگی ذات و سه گانگی شخصیت، قابل جمع است. در مقام تشبیه، مشکل تثلیث با مشکل ترکیب مواد problem of material composition مقایسه می شود. یک توده خاک رس که به شکل یک مجسمه ساخته شده را در یاد آورید! مجسمه و توده دقیقاً یک فضا را اشغال می کنند؛ پس یک چیز هستند. فقط یک شی مادی در مکانی که "آنها" اشغال می کنند، هست. اما مجسمه و خاک رس همه ویژگی‌های یکسان all the same properties را ندارند. مجسمه توسط مجسمه‌ساز شکل گرفته است، اما توده‌ شکل نگرفته است. این توده می تواند اساسی ترین تغییرات در شکل را به خود بگیرد؛ از جمله تغییراتی که آن را به مجسمه ای متفاوت تبدیل می کند، اما مجسمه نمی تواند. در نتیجه بدون به هم ریختن قانون لایب‌نیتس falling afoul of Leibniz’ Law نمی‌توانیم مدعی باشیم که مجسمه و توده‌ای از گل وجود دارد و آنها کاملاً یکسان هستند. سخن در این است که مجسمه و خاک رس به عنوان یک شی شمرده شوند. اما کاملاً یکسان نیستند. از این نظر، مشکل ترکیب مادی همان مشکل آموزه تثلیث را مطرح می‌کند: اشخاص، خدای واحد هستند، اما کاملاً یکسان نیستند. ___ https://iep.utm.edu/trinity/ لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e