پرسونا، شخص و نقش ترتولیان، کلمه ی پرسونا را در ترجمه ی واژه ی یونانی hypostasis (اقنوم) که در کلیسای یونانی زبان، مورد قبول واقع شده بود، وضع کرد. دانشمندان به تفصیل، درباره مقصود ترتولیان از این واژه ی لاتین که در انگلیسی همواره به person ترجمه شده است، بحث کرده اند. تبیین ذیل، تاحد گسترده‌ای مورد پذیرش قرار گرفته است و پرتوی تازه ای بر پیچیدگی‌های تثلیث می افکند. معنای تحت اللفظی پرسونا، ماسک است که بازیگران نمایش های روم باستان می پوشیدند. در آن زمان بازیگران ماسک می‌زدند تا بینندگان متوجه شوند که هر یک از آنها نقش کدام شخصیت را در نمایش بازی می‌کند. بر این اساس واژه پرسونا به تدریج در راستای نقشی که فرد بازی می کند معنای بسط یافته ای به خود گرفت. کاملا محتمل است که قصد ترتولیان این بوده است که خوانندگان، نظریه یک جوهر سه شخصیت را به این معنا بفهمند که یک خدا سه شخص نقش متمایز و در عین حال مرتبط با هم را در نمایش بزرگ نجات انسانها ایفا کرده است. در ورای تکثر نقش‌ها، یک بازیگر وجود دارد. پیچیدگی فرآیند خلقت و نجات به معنای وجود خدایان بسیار نبوده است؛ بلکه تنها یک خدا وجود داشت که در برنامه تدبیر نجات به شیوه های متعدد رفتار کرده است. _______ درس نامه ی الهیات مسیحی، آلیستر مک گراث، صص 477 – 478. لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e