موضوع: سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم « خداوند‌در قرآن می‌فرماید: لَهُمْ فِیها ما‌یَشاؤُنَ...«آنچه آنان بخواهنددرآنجابرایشان‌آماده است».(آیه‌35‌ق)، اهل بهشت هیچ گاه از زندگی ابدی و نعمتهای آن خسته نمی‌شوند؛ چون: ‌اولا: فطرت انسان بدنبال کمال نامحدود است و به اندک، قانع نمی‌شود. تنها خداست که تشنگی کمال‌جویی انسان را برطرف می‌کند و با او قلبش آرام می‌گیرد: «الا بذکر الله تطمئن القلوب»(آیه 28 رعد) اما اگر بجای خدا به چیزهای فانی، محدود، متناهی و زودگذر دل ببندد و دنبال آنها باشد، مثلاً به اشتباه خانه و ماشین و چیزهای دیگر را معشوق خود قرار دهد تا چند وقت ممکن است او را به خود مشغول کند اما بعد از مدتی دلش از آن زده می‌شود و برایش تکراری و خسته‌کننده می‌‌شود. بنابراین عامل اصلی خستگی، کسالت و دلزدگی در دنیا، محدودیت و زودگذر بودن چیزهایی است که به آنها دل می‌بندیم. اما اگر محبوب حقیقی‌مان را پیدا کنیم در همین دنیا نیز در کمال آرامش و لذت خواهیم بود. ثانیا: در همین جهان نیز نعمت‌هایی وجود دارد که هیچگاه انسان از آن سیر نمی‌‌شود؛ مثلاً اگر صدها سال عمر کنیم باز هم نوشیدن آب گوارا و اتنشاق هوای تازه برایمان لذت‌بخش است. حال، چه رسد به نعمت‌های بهشتی! ثالثا:هر روز نعمت‌های بهشت حالت نو و جدیدی پیدا می‌کنند وبنا به درخواست خود فرد جدید میشود (لَهُمْ فِیها ما یَشاؤُنَ.) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «خداوند هر صبحگاه بهشت ویژه‌ای را مى‌گشاید و مى‌گوید: بوى خوشت را افزون کن و نسیمت را بیفزا. (روح المعانی ،ج27،ص96) و نکته‌چهارم: بزرگ‌ترین نعمت و لذت بهشت، لقاء‌الله است. در همین دنیا نیز ما هیچ‌گاه از دیدن محبوبمان خسته نمی‌شویم و دوست داریم که هر لحظه پیش معشوق خود باشیم چه برسد به دیدار خدا و زیارت انبیا و ائمه در بهشت! خداوند بهشت برین را نصیب همه ما بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد https://eitaa.com/AhkameHarameRazavi