💠 مدیریت، با ایادی یدالله 🔻 عالم غیب، هوشمندانه عمل می‌کند. چون برخواسته از عقیده و عمل است، هوشمندانه عمل می‌کند و ثبت می‌شود و تغذیۀ مدیریت‌های کلان در تاریخ، به نام سلطنت، حکومت یا هر چه، از عمومِ برخاسته از نفوس است و در عموم برخاسته از نفوس، تعارض حاصل می‌شود و در تعارض، اموری برای غلبه و دستگیری مدیریت یک حکومت دخیل است و اسبابی مؤثر است. 🔸 بعضی از این اسباب، اسباب ظاهری است ولی برخی هوشمندی‌هایی است که نفوس مدیران و زیرمجموعه‌ها و ایادی‌شان دارند، از مدیریت رأس هرمی و زیرمجموعه‌هایشان و اسبابی که در دست دارند و در این باره «يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْديهِمْ؛ دست خدا بالاى دست‏هايشان است. فتح/۱۰» کریمه‌ای است حق؛ 🔹 طبیعی است که فوقیت یدالله و ایادی منسوب به وی، اسبابی تعریف شده و خاص دارد و از قواعد خارج نیست و سزاوار است که در بخش‌های مدیریتی کلان کشوری، نفوس اهل ایمان، توجه‌شان به یافتن ایادی یدالله باشد و اسباب فوقیت را بشناسند تا بتوانند زمام کار را به دست بگیرند. 🔻 در قرآن از این مدیریت گاهی تعبیر به مُلک می‌شود. که عرض کرد «رَبِّ اغْفِرْ لي‏ وَ هَبْ لي‏ مُلْكاً لا يَنْبَغي‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدي؛ (سلیمان) گفت: پروردگارا! مرا ببخش و حكومتى به من ارزانى دار كه هيچ كس را پس از من سزاوار نباشد. صاد/ ۳۵» 🔸 این [نشان از] فراگیر بودن نبی است که اول دارد با خدا این مُلک را می‌بندد. این به خاطر توجهش به این است که «يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْديهِمْ؛ دست خدا بالاى دست‏هايشان است. فتح/۱۰» اسباب مؤثره را از او می‌خواهد. 🔹 قرآن در این زمینه، الگوها و اسطوره‌هایی را معرفی می‌کند و به این ابعاد و زوایا هم توجه می‌دهد؛ درباره جناب ذوالقرنین که در این باب موفق بود، می‌فرماید: «وَ آتَيْناهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ سَبَباً؛ و از هر چيزى وسيله‏ اى به او عطا كرديم. كهف/۸۴» 🔸 اینها سبب فوقیت است. پس فوقیت را باید شناخت، یدالله را باید شناخت، اسباب مؤثره برای آن حرکت را و آن فوقیت را [باید شناخت] و حیف است که انسان فکرش را صرف مسائل دیگر بکند. باید به اصل کار بپردازد. با خدا باید بست و از خدا باید خواست.‌ ‌ حجت‌الاسلام والمسلمین جعفر #ناصری: ✳️ @Akhlagh_Et