🔹البته نه اینکه بگوییم حالا که شفا دست خداست، من هم که مریض شدم داخل خانه می‌نشینم می‌گویم خدا! حضرت موسی علی نبینا و آله و مریض شد، حالش خیلی بد شد و بستری شد، پیغمبر او لوالعزم و کلیم الله است. حواریین آمدند اطراف او را گرفتند و گفتند: یا نبی الله! دکتر برویم؟ گفت نه! الله شافی است، خدا شفا می‌دهد، کجا دکتر برویم؟ گفتند خیلی خوب، چند روزی صبر کردند دیدند حالش بدتر شد. باز گفتند: یا نبی الله! دکتر برویم؟ گفت: نه آقا دکتر چرا؟ من پیغمبر خدا هستم و از خدا می‌خواهم خدا هم شفایم می¬دهد. یک مدت طول کشید. جبرئیل نازل شد و پیغام آورد که خداوند می‌فرماید: موسی این حساب¬ها نیست، من درد را دادم دارو را هم من دادم. این دارو را من خلق کردم شفا را هم در این داروها قرار دادم. برای این جهت دکتر هم مشخص کردم، تو باید دکتر بروی. دکتر از این داروها نسخه برایت بنویسد، شما هم بخوری تا خوب بشوی. همین طوری نمی‌شود. 🔺در روایت هم دارد که : أَبَى اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْأَشْيَاءَ إِلَّا بِأَسْبَابٍ فَجَعَلَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ سَبَباً (الكافي ج : 1 ص : 183) یعنی خداوند اِبا دارد از اینکه کارهایش را از غیر اسبابش انجام دهد لذا برای هر چیزی سببی قرار داد. کار را باید با اسباب جلو ببری. نمی‌شود فقط بگویی خدا! بله دکتر برو و بگو خدا. نسخه می‌نویسد، بگو خدا. دارو را می‌گیری بگو خدا. می‌خواهی بخوری، با بسم الله دارو را بخور. خدا در این دارو باید شفا را قرار بدهد. الحاصل آیت الله ره ✳️ @Akhlagh_Et