حقیقت بس منفو ر دنیا! مَا الْحَياةُ الدُّنْيا فِي الْآخِرَةِ إِلاَّ مَتاعٌ(رعد/26) فیروزآبادی که واژه پژوه بود، می خواست معنای دقیق واژه "متاع" را بداند. وی می گوید: روزی دیدم دختری چیزی را در گودالِ مُستراح انداخت. از او پرسیدم: "چه کردی؟" دختر از پاسخ شرم کرد و هنگامیکه در پرسشم پافشاری کردم، گفت: "متاعی بود."(المتن/ 97) من با شتاب به [مُستراح] و گودالی که برای آن می کَنند[ رفتم تا ببینم عربها دقیقا به چه چیز متاع می گویند؛ دیدم پنبه طَمث بود! و گویا معنای حقیقی این واژه، همین است که بعدها به هر کالائی اطلاق شده است. یعنی خدا - طبق آن آیه - ارزش همه دنیا را در آخرت، تنها به اندازه یک "نواربهداشتی آلوده" می دانَد و می نامَد! 📚الطیف/نوشته سید علی تهرانی ✳️ @Akhlagh_Et