قُل انَّما اعِظُکمْ بِواحِدَةٍ انْ تَقُومُوا للَّهِ مَثْنی‌ و فُرادی‌ (١)؛ خدای تبارک و تعالی در این آیه می‌فرماید که یک ، فقط من یک موعظه به شما می‌کنم - یک موعظه‌ای که واعظش خداست و آورنده موعظه پیغمبر اکرم است و می‌فرماید فقط یک موعظه است، این موعظه باید اهمیتش خیلی زیاد باشد که با این تعبیر می‌فرماید. آن موعظه این است که «ان تقوموا للَّه مثنی و فرادی»؛ اینکه برای خدا، برای قیام کنید. لازم نیست که اول یک اجتماعاتی باشد، «ثُمّ» (٢) انسان بعد از اجتماعات قیامی کند. یکی یکی هم این تکلیف هست - «مثنی و فرادی» - «فُرادی‌» هم هست، دو تا دو تا هم هست؛ این دیگر اقلّ جمعش است. یعنی تنهایی تکلیف به قیامِ للَّه هست، و «اجتماعی» هم که اقلش دو تاست. از دو تا شروع می‌شود به بالا؛ هر چه بالا رفت. میزان این است که انسان تشخیص بدهد که «لِلّه» هست این قیام. برای خدا هست آن قیام. دیگر اگر لِلّه شد و برای خدا شد، از اینکه تنها هستیم، از اینکه جمعیتمان کم است، دیگر وحشتی نیست. قیام اگر للَّه هست، برای خداست، قیامِ لِلّه هیچ خسران ندارد، هیچ ضرر توی آن نیست. قیامهای برای دنیا دو رو دارد: یک رویش ضرر است؛ یک رویش نفع است، تجارت‌. 📚صحیفه امام خمینی، ج ۵ ----------------------------- (١)- سوره سبأ، آیه ۴۶. (٢)- سپس. 🍀 🌺🍀 💠💠💠💠 📲👇 @AmoozesheAmrebemarouf