ما یه وقتایی بعضی چیزا رو اشتباهی قاطی هم میکنیم. مثلاً ممکنه بگیم چقد این دختر اعتمادبهنفس داشت و اینجوری پرحرارت، مقابل رهبری که همه هول میشن حرف زد و...
اما اینو در نظر نمیگیریم که
اگه یه خانم دیگه اینجوری نبود، نشونه ضعف و ناتوانی نیست، ادب حکم میکنه که با وقار و متانت بیشتری مقابل چنین شخصیتی حرف زده بشه
یا مثلا ممکنه کسی بگه این نشون میده رهبری چه ارتباط خوبی با مردم و همه نسلها دارن که این دختر در مواجهه با ایشون لکنت نمیگیره و حرفشو راحت میزنه
اما این حرف اشتباهه.
ادب و تواضع و متانت مقابل یه بزرگ، نشونه ترسناک بودن و دیکتاتوری اون آدم نیست. نشونه ادب به مقامه
خطاب کردن با لفظ «باباجون» برای رهبر شیعیان جهان، نشونه صمیمیت نیست. اینا رو نباید با هم قاطی کرد.
چند وقت پیش دیدم یه نفر خطاب به حضرت زهرا سلاماللهعلیها نوشته بود «ننه زهرا» 😐
کلمات ننه و بابا تو فرهنگ ما بوده و هست اما جا و مکان و زمان داره.
«ننه» یه زمانی به جای «مادر» استفاده میشده، اما الان چی؟ جاشه که ما تو رسانه بگیم ننه زهرا؟
ارتباط صمیمانه برقرار کردن با بزرگان،
نباید باعث وهن و بیادبی به مقام اون شخصیت بزرگ باشه و در نگاه کسانی که درکی از این صمیمیت ندارند، اون شخصیت بزرگ رو کوچک کنه و پایین بیاره.
💉
@antibiootic