💢🌀💢🌀💢🌀💢🌀 🕋بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ🕋 عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ خدا تو را مورد بخشش و لطف قرار دهد، چرا پیش از آنكه [راستگویی‌] راستگویان بر تو روشن شود، و دروغگویان را بشناسی [از روی محبّتی كه به ایشان داری‌] به آنان اجازه [ترك جنگ‌] دادی؟ 💢🌀💢🌀💢🌀💢🌀 #تفسیر: #سوره_توبه ــ #آیه ۴۳ سعى كن منافقان را بشناسى: 🔺 از لحن آيات استفاده مى‌شود كه گروهى از منافقان نزد پيامبر آمدند و پس از بيان عذرهاى گوناگون و حتّى سوگند خوردن، اجازه خواستند كه آنها را از شركت در ميدان «تبوک» معذور دارد، و پيامبر به اين عدّه اجازه داد. 🔺خداوند در اين آيه، پيامبرش را مورد عتاب قرار مى‌دهد و مى‌گويد: «خداوند تو را بخشيد، چرا به آنها اجازه دادى» كه از شركت در ميدان جهاد خوددارى كنند؟ ! (عَفَا اللّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ). 🔺 «چرا نگذاشتى آنها كه راست مى‌گويند از آنها كه دروغ مى‌گويند شناخته شوند و به ماهيّت آنها پى برى» ؟ (حَتّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ). آيا عتاب و سرزنش فوق كه با اعلام عفو پروردگار توأم شده دليل بر آن است كه اجازۀ پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» كار خلافى بوده، يا تنها «ترك اولى» بوده؟ ممكن است گفته شود اين عتاب و خطاب مزبور جنبۀ كنايى داشته و حتّى ترک اولى نيز در كار نباشد، بلكه منظور بيان روح منافقگرى منافقان با يك بيان لطيف و كنايه آميز بوده است. اين موضوع را با ذكر مثالى مى‌توان روشن ساخت. فرض كنيد ستمگرى مى‌خواهد به صورت فرزند شما سيلى بزند، يكى از دوستانتان دست او را مى‌گيرد شما نه تنها از اين كار ناراحت نمى‌شويد بلكه خوشحال نيز خواهيد شد، امّا براى اثبات زشتى باطن طرف به صورت عتاب آميز به دوستتان مى‌گوييد: «چرا نگذاشتى سيلى بزند تا همۀ مردم اين سنگدل منافق را بشناسند» ؟ ! و هدفتان از اين بيان تنها اثبات سنگدلى و نفاق اوست كه در لباس عتاب و سرزنش دوست مدافع ظاهر شده است. 💢🌀💢🌀💢🌀💢🌀 @Antiliberalism