برآمده از  همان روزها بعضی‌ها بودند که می‌گفتند خیلی خوب، انقلاب پیروز شد، مردم برگردند بروند خانه‌هاشان. امام محکم ایستاد و را به مردم سپرد. یعنی بعد از پیروزی انقلاب، نظام سیاسی کشور به وسیله مردم تعیین شد. شما به انقلاب‌های گوناگون نگاه کنید تا معلوم شود که اهمیت این حرف چقدر است. پنجاه روز بعد از پیروزی انقلاب، فهمیدند چه نظامی را می‌خواهند. خودشان پای صندوق‌های رأی آمدند و با آن رأی عجیب و تاریخی مشخص کردند که نظام جمهوری اسلامی را می‌خواهند. در این دویست سال اخیر- که سال‌های انقلاب‌های بزرگ است- در هیچ انقلابی چنین اتفاقی نیفتاده است که با این فاصله کم، نظام جدید به وسیله خود مردم، نه به وسیله یک عامل دیگر، تعیین شود. بعد بلافاصله امام بزرگوار دنبال بود. من فراموش نمی‌کنم؛ در ماه‌های اردیبهشت یا خرداد سال ۵۸- یعنی سه ماه چهار ماه بعد از پیروزی انقلاب- امام شورای انقلاب را که ماها بودیم، برای یک کار مهمی‌به قم خواستند. ما خدمت امام رفتیم. من از یاد نمی‌برم چهره خشمگین امام را که نظیر آن را من در امام کم دیدم. حرفشان این بود که چرا برای قانون اساسی فکری نمی‌کنید. این در حالی بود که هنوز از پیروزی انقلاب بیشتر نگذشته بود. همان جلسه تصمیم‌گیری شد که خبرگان برگزار شود. مسئولین کشور- که دولت موقت بود- آمدند انتخابات را برگزار کردند. مردم در یک انتخاباتِ سراسری شرکت کردند، نمایندگان خود را- که خبرگان قانون اساسی بودند- معین کردند. خبرگان هم در ظرف چند ماه قانون اساسی را تدوین کردند. بعد امام باز دوباره فرمودند که این قانون اساسی‌ای که تدوین شده است، باید به برسد.  با اینکه نمایندگان مردم آن را تدوین کرده بودند، اما امام فرمود باز هم بایستی رأی مردم باشد. لذا آمدند قانون اساسی کردند، مردم هم با رأی بالائی قانون اساسی را تصویب کردند. بنابراین نقش مردم بعد از پیروزی انقلاب تمام نشد. درخصوصیات اداره کشور، این نقش ادامه پیدا کرد. هنوز یک سال از پیروزی انقلاب نگذشته بود که بر طبق قانون اساسی انتخاب شد. بعد از چند ماه، مجلس شورای اسلامی انتخاب شد. از آن تاریخ تا امروز، در طول این سی‌و‌دو سال، مرتباًًً ، ، شورای اسلامی، نمایندگان ، به وسیله انتخاب شدند. مردم خودشان هستند که تصمیم می‌گیرند، ، انتخاب می‌کنند؛ کار دست مردم است. حضور مردم، یک چنین حضور برجسته‌ ای هست. 💠 @AntiLiberaLism