🍃بسم الله الرحمن الرحیم🍃 ☀️روزمان را با قرآن شروع میکنیم☀️ 🌺سوره انفال آیه (33)👇 وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (33) و(لى) تا تو در ميان مردمى، خداوند بر آن نيست كه آنان را عذاب كند، و تا آنان استغفار مى كنند، خداوند عذاب كننده ى آنان نيست. 🌺تفسیر نور(آیت الله قرائتی)👇 ✨ وجود پيامبر صلى الله عليه وآله و مردان خدا، مايه ى امان براى اهل زمين است. «و ما كان اللّه ليعذّبهم و أنت فيهم» ✨ استغفار، مانع بلاست. «و ما كان اللّه معذّبهم و هم يستغفرون» (برگشت از كفر و الحاد نيز نوعى استغفار است.) ✨ توبه و استغفار، اهميّت ويژه اى نزد خدا دارد، چنانكه سرنوشت امّتى را نيز تغيير مى دهد. «و ما كان اللّه معذّبهم و هم يستغفرون» 🌺نڪتھ ها👇👇👇 🍃✨ با توجّه به اينكه در آيه ى بعد، كفّار مكّه به عذاب تهديد شده اند، معلوم مى شود كه منظور از نفى عذاب در اين آيه، برداشته شدن عذاب عمومى از مسلمانان به بركت وجود شخص پيامبر صلى الله عليه وآله است، مثل عذاب هاى اقوام پيشين، وگرنه اشخاصى در موارد خاصّى گرفتار عذاب الهى شده اند. مانند عذاب نعمان بن حارث در آيه ى قبل. 🍃✨ در احاديث آمده است كه خداوند به خاطر وجود برخى افراد پاك و علماى ربّانى، سختى و عذاب را از ديگران برمى دارد. چنانكه در ماجراى قلع و قمع قوم لوط، حضرت ابراهيم به فرشتگان مأمور عذاب گفت: «انّ فيها لوطاً» يعنى آيا با وجود يك مرد خدايى در منطقه، آنجا را نابود مى سازيد؟! فرشتگان گفتند: ما مى دانيم كه لوط در آنجاست و به او دستور خارج شدن از آنجا را داده ايم. (507) يا حضرت على عليه السلام پس از رحلت پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: يكى از دو امان از ميان ما رفت، أمن ديگر را كه استغفار است حفظ كنيد. (508) و يا در روايت مى خوانيم امام رضا عليه السلام به زكريا ابن آدم فرمود: در شهر قم بمان كه خداوند همان گونه كه به واسطه ى امام كاظم عليه السلام بلا و عذاب را از اهل بغداد برداشت، به واسطه ى وجود تو نيز بلا را از آن شهر دور مى كند. (509) 🍃✨ پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند: مرگ و زندگى من براى شما خير است؛ در زمان حياتم خداوند عذاب را از شما بر مى دارد و پس از مرگم نيز با عرضه ى اعمالتان به من، با استغفار و طلب بخشش من، مشمول خير مى شويد. «امّا فى مماتى فتعرض علىّ اعمالكم فاستغفر لكم» (510) 🍃✨ نافرمانى و انجام بعضى گناهان، از اسباب نزول بلا و عذاب الهى است، و راه جبران آن توبه و استغفار است. «و ما كان اللّه معذّبهم و هم يستغفرون» چنانكه در دعاى كميل مى خوانيم: «اللّهم اغفر لى الذنوب الّتى تنزل البلاء» وهمان گونه كه خداوند در آيه اى ديگر مى فرمايد: «و ما كان ربّك ليهلك القرى بظلم و أهلها مصلحون» (511) تا وقتى كه مردم اهل صلاح و اصلاح باشند، خداوند آنان را هلاك نمى كند. 🌺🌺🌺 ✨507) عنكبوت، 31 تا 32 ✨508) نهج البلاغه، حكمت 88 ✨509) بحار، ج 57، ص 217 ✨510) تفسير نورالثقلين ✨511) هود، 117 #قرآن #تفسیر @Antiliberalism