🍃بسم الله الرحمن الرحیم🍃 ☀️روزمان را با قرآن شروع میکنیم☀️ 🌺سوره انفال آیه (72)👇 إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَـئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّي يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَي قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (72) همانا كسانى كه ايمان آورده و هجرت كردند و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد كردند، و آنان كه (مجاهدان و مهاجران را) پناه داده و يارى كردند، آنان دوستدار و حامى و هم پيمان يكديگرند. امّا كسانى كه ايمان آورده، ولى هجرت نكردند، حقّ هيچ گونه دوستى و حمايت از آنان را نداريد، تا آنكه هجرت كنند. و اگر (مؤمنانِ تحت فشار، براى حفظ دينشان) از شما يارى طلب كردند، بر شماست كه ياريشان كنيد، مگر در برابر قومى كه ميان شما و آنان پيمان (ترك مخاصمه) است، و خداوند به آنچه انجام مى دهيد بيناست. 🌺تفسیر نور(آیت الله قرائتی)👇 ✨ اسلام، ايمان و عقيده، بدون تلاش و مجاهدت كافى نيست. مسلمانان صدر اسلام، يا مهاجر بودند يا پناه دهنده مهاجران، يا جهادگر و يا حامى مجاهدان. «انّ الّذين آمنوا و هاجروا و جاهدوا باموالهم و انفسهم... والّذين آووا و نصروا» (شرايط متفاوت براى هر كسى تكليف خاصّى مى آورد، براى يكى هجرت و براى ديگرى پناه دادن به مهاجران.) ✨ رابطه ى ولايى، مخصوص كسانى است كه اهل هجرت، جهاد و كمك به ديگران باشند. «اولئك بعضهم اولياء بعض» ✨ خداوند ميان مهاجرين و انصار حقّ ولايت مقرّر كرده است. «والّذين آووا و نصروا اولئك بعضهم اولياء بعض» ✨ هجرت به سوى جامعه ى اسلامى، شرط ولايت است و كسى كه هجرت نكند، ولايت ندارد. «لم يهاجروا مالكم من ولايتهم...» ✨ در جامعه ى اسلامى بايد ميان مجاهدان ومهاجران با مرفّهان هجرت گريز، فرق باشد. «آمنوا ولم يهاجروا» ✨ كسى كه هجرت نكند، نه او را يارى كنيد و نه از او يارى بخواهيد. (كلمه ى «ولايتهم» را دو گونه مى توان معنا كرد: يكى «ولايت و حمايت شما از آنان» و ديگرى «كمك و حمايت آنان از شما») ✨ هجرت، گاهى از جهاد مهم تر است. «حتّى يهاجروا» و نفرمود: «حتّى يجاهدوا» ✨ بايد از متخلّفان پيشين كه خواهان پيوستن به مسلمانان هستند، با آغوش باز استقبال كرد. «حتّى يهاجروا» (آرى، همين كه تاركان هجرت، هجرت كردند، شما آنان را حمايت كنيد) ✨ اگر مسلمانانِ ديگر مناطق، تحت فشار كفر قرار گرفتند، نسبت به استمدادشان نبايد بى تفاوت بود. «ان استنصروكم فى الدّين فعليكم النصر» ✨ در روابط با ديگران بايد اهمّ و مهم در نظر گرفته شود. مادامى كه كفّار به پيمان هاى خود با مسلمانان پايبند هستند، نمى توان براى حمايت مسلمانانِ تحت سلطه ى آنان اقدامى كرد. «الاّ على قوم بينكم و بينهم ميثاق» 🌺نڪتھ ها👇👇👇 🍃✨ در سال سيزدهم بعثت و پس از گذشت ده سال از دعوت علنى پيامبر به اسلام، هنوز مشركان مكّه دست از اذيّت و آزار پيامبر و مسلمانان برنداشته بودند، و روز به روز بر شدّت آن مى افزودند تا اينكه تصميم گرفتند با توطئه اى حساب شده و اقدامى دسته جمعى، پيامبر را به قتل برسانند و اسلام را ريشه كن نمايند. با اطلاع پيامبر صلى الله عليه وآله از آن توطئه و جانفشانى على عليه السلام، شبانه مقدّمات هجرت فراهم شد و آن حضرت در اوّل ماه ربيع الاوّل ابتدا به غار ثور رفتند و به مدّت سه روز در آنجا به گونه اى معجزه آسا مخفى شدند و در اين مدّت تنها حضرت على عليه السلام براى آن حضرت غذا تهيه كرده و اخبار بيرون را در اختيار آن جناب قرار مى دادند. سرانجام پيامبر با توصيه به حضرت على مبنى بر اعلان مهاجرت مسلمانان به يثرب و همراه آوردن اهل بيت آن حضرت، خود راهى يثرب شدند، و پس از طى مسافتى حدود چهارصد كيلومتر، روز دوازدهم ربيع الاوّل به محلّه ى قبا رسيدند و بقيّه ى مهاجرين نيز به آنان ملحق شدند. 🍃✨ مردم يثرب، از مهاجران استقبال شايانى به عمل آوردند وآنها را با آغوش باز پذيرفتند و يثرب را به «مدينةالنبىّ» و «مدينة الرّسول»، تغيير نام دادند. آنگاه پيامبر براى پيشگيرى و دورى از تفرقه، ميان مهاجران و انصار كه حدود سيصد نفر بودند، دو به دو عقد اخوّت و برادرى جارى كردند و مسجد قبا را پايه گذارى كردند. (568) #قرآن #تفسیر @Antiliberalism