متن شایعه: "من ایرانی نیستم چون به جای درود میگویم سلام و به جای بدرود میگویم خداحافظ من ایرانی نیستم چون روز کوروش بزرگ را نمیدانم (هفتم آبان ماه)، چون این روز فقط در تقویم کشور من ثبت نشده است من ایرانی نیستم چون عربها به من آموختند به خوراک بگویم غذا، در حالی که خودشان به آب هرزه ی شتر میگویند غذا و من هم تکرار میکنم من ایرانی نیستم چون عربها به من آموختند برای شمارش خودمان بجای تن از نفر استفاده کنیم که واحد شمارش حیوانات (شتر) است من ایرانی نیستم چون عربها به من آموختند که به جای گفتن واق واق سگ بگویم پارس که نام وطنمان است من ایرانی نیستم چون عربها به من آموختند دیوث یک صفت زشت است، در حالیکه نام یکی از سرداران ایرانی بوده که درحمله اعراب به ایران تعداد زیادی از سربازان عرب را به هلاکت رسانده است. من ایرانی نیستم چون اعراب به من آموختند بگویم شاهنامه آخرش خوش است، چون در آخر شاهنامه ایرانیان از اعراب شکست میخورند و در پایان ... من ایرانی نیستم چون عرب کثافت نجس، خون هزاران برادر من را ریخت و امروز برادر من است برادر من است برادر من است..." پاسخ شایعه: 1. "خداحافظ"، ترکیب 2 کلمه (خدا) فارسى و (حافظ) عربى مى باشد. پس در حالت کلى این واژه صرفا عربى نمى باشد . کلمات "درود" و "بدرود" همچنان در بین فارسى زبانان رواج دارد، اما عرب زبانها از کلمه"فى امان الله" استفاده مى کنند، نه خداحافظ ! http://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%AF%D8%A7_%28%D9%88%D8%A7%DA%98%D9%87%29  2. روزى بنام کوروش مصادف با 7 آبان یا 29 دسامبر، در هیچ تقویم بین المللى و یا ایرانى موجود نمى باشد! http://old.sharghdaily.ir/news/90/08/07/15417.html 3. کلمه عربى "الغذاء" به معناى خوراک و طعام مى باشد که در زبان فارسى حمزه ان مانند املاء، انشاء و ... حذف شده است. http://www.jasjoo.com/books/dictionary/?ask=الغذاء&langid=ar 4. واژه عربى "نفر" به معناى گروهى از انسانها است، که در قران کریم براى شمارش انسان و جن نیز بکار رفته است و لذا بحث تحقیر ایرانیان منتفی ست . سوره: کهف، آیه: 34 سوره: الاحقاف، آیه: 29 * در فرهنگ اعراب به دلیل اهمیت شتر در زندگی آنها از نفر به عنوان واحد شمارش شتر نیز استفاده شده است . 5. حرف "پ" در عربى یافت نمى شود! پس اعراب نمی توانسته اند به ما یاد داده باشند که به میهن خود بگوییم پارس ! * تبدیل (پ) به (ف) یک دگرگونی واژگان در گذر زمان است مانند "سپید" به "سفید". 6. دیوث به معناى مردى است که نسبت به نوامیس خود غیرتى ندارد. اما "پومپه دیوس" از سرکردگان پارتی در زمان ارد اول پادشاه اشکانیان بوده است نه ساسانیان که عمرش کفاف جنگ با اعراب را نمی داده است! http://www.vajehyab.com/moein/دیوث http://dic.abadis.net/Word/FaToFa/پومپه-دیوس/ 7. در خصوص ضرب المثل "شاهنامه آخرش خوش است" نظرات مختلفی داده شده که تنها یکی از آنها به شکست ایران از اعراب مرتبط است! به فرض صحت ادعا، از زمانی که فردوسی شاهنامه را سرود تا امروز اعراب از نظر فرهنگی در موفعیتی قرار نداشتند تا به رواج ضرب المثل در جامعه ایرانی بپردازند . کانال بصیرت،پاسخ به شبهات وشایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈