﷽ 🔴شبهه مقایسه‌ی عقد اسلامی و عقد ایرانی متن عقد عربی: انکحتک و زوجتک نفسی الی صداق المعلوم... انکحتک از ریشه نکح میاید که کلمه نکاح هم از همین ریشه میاید كه در زبان عربى به معنی پاره کردن و سوراخ کردن است. حالا ترجمه جمله ايى که عاقد از طرف عروس به داماد ميگويد: من در برابر پول معینی که به من میدهی اجازه میدهم كه مرا پاره و یا سوراخ بکنی! در پایان عاقد از عروس می پرسد: من وکیل بودم از طرف شما به داماد اجازه دهم شما را سوراخ یا پاره کند ؟؟؟ .....سپس، هورا و کف اطرافیان حالا خطبه ازدواج ایرانی را ببینید: – داماد: به نامِ نامی یزدان من تو را برگزیدم از میان همه تو میان این گواهان بر لب آرم این سخن با تو،برای زیستن با تو، وفادار تو خواهم بود در هر لحظه و هرجا،پذیرا میشوی آیا؟ تو با من این چنین هستی که من با تو؟ – عروس: به نام نامی یزدان پذیرا میشوم مهر تو را از جان،هم اکنون باز میگویم میان انجمن با تو، وفادار تو خواهم بود، در هر لحظه، در هرجا برای زیستن با تو،تو هم با من چنان با مهر پیمان کن، که من با تو. گواهان این پیوند: همایون باد این پیمان همایون باد این پیوند گرامی باد این سوگند همایون باد، همایون باد، همایون باد واقعا باید گریست به این بی فرهنگی سراسر اهانت وعقب مانده داعشی مسلک. (برخی مطالب خلاف عفت حذف شده است) ❇️پاسخ @Antishobheh 🔹 اولاً متنی که به عنوان عقد ایرانی معرفی شده دروغ است زیرا 🔺۱. کلمات وفا، لحظه و اجازه در متن مزبور عربی است و نمی‌تواند متعلق به ایران باستان باشد!! 🔺۲. نگارش و ادبیات نیز مربوط به دوره حاضر است و هیچ سنخیتی با آثار به جا مانده از دوره های قبل از اسلام ندارد! 🔺۳. این مطلب در هیچ منبع موثقی یافت نمی شود و نویسنده نیز هیچ منبعی را ذکر نکرده است. 🔹اما در مورد معنای نکاح: اول اینکه معنای ذکر شده به هیچ عنوان معنای کلمه نکاح نیست. راغب اصفهانی (لغت دان بزرگ) معنای اصلی نکاح را «مخالطه و انضمام» (درهم آمیختن و به هم پیوستن) دانسته است. (نکته قابل توجه اینکه ‌در زبان عربی، تمام نام های مربوط به «جماع» کنایی و غیر صریح هستند و از آنجایی که ذکر صریح و بی پرده آن، قبیح و زشت است، لغت مشخصی در این خصوص وضع نشده است. فرهنگ «معین» هم همین سه معنا راذکر کرده است.) 🔷نکته عقد ازدواج، یک جنبه عاطفی و احساسی دارد که باید درون افراد را از عشق و احساس پر کند. اما یک جنبه ی حقوقی هم دارد که به دنبال آن حقوق و وظایفی برای طرفین ایجاد می کند و خلاصه ازدواج صرف یک معاشقه تنها نیست. لذا باید با انتخاب الفاظ دقیق کیفیت تشکیل این نهاد حقوقی و اجتماعی تعیین گردد. 👈توضیح اینکه در تمام مکاتب (الهی و غیر الهی) صرف ایجاد رابطه بین دو نفر باعث نمی شود تا به آنها «همسر» گفته شود، بلکه زن و مرد وقتی متأهل قلمداد می‌گردند که روابط زناشویی آنان بر اساس اصول و قانونی باشد که به آن «ازدواج» می‌گویند. برای تحقق این رابطه ی حقوقی ( همچون هر عقد و قرارداد دیگری)، خطبه، صیغه یا بیانی باشد که وقوع آن را اعلام و مشخص نماید. باید دانست که لزومی به عربی خواندن صیغه ازدواج نیست و طبق آنچه در رساله ها از جمله رساله امام خمینی نوشته شده، زوجین می توانند خطبه را به فارسی بخوانند. 🔹این نیز جای تعجب دارد که نویسنده «صداق یا مهریه» را هم که هدیه ای برای شروع این پیوند الهی و ضمانتی برای استمرار آن است را (پول) ترجمه می کند تا به زعم خود عبارت خطبه را سست و موهن نشان دهد. در حالیکه همانطور که گفته شد، باید به هر دو جنبه‌ی ازدواج (عاطفی و حقوقی) توجه کرد تا جایگاه مهریه روشن گردد. در ابتدای ازدواج که سراسر احساس و هیجان است نمی توان به وعده و وعید و اظهار عشق تنها اکتفا کرد، بلکه باید یک ضمانت اجرا تعیین نمود که ابهام موجود در آینده و سرنوشت افراد را بی پاسخ نگذارد. 👈این توضیح نیز لازم است که وجود این ارکان در عقود از اختراعات اسلام نیست، بلکه روش و سیره عقلا بوده که مورد تایید اسلام نیز واقع شده است. عجیب اینکه نویسنده با متنی که پر از بی حیایی و دروغ، برای حیا و عفت دل می سوزاند!!‼️ ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh