🇺🇸 آمریکا در غرب آسیا؛ متزلزل یا پایدار؟!⁉️ 🔹جان کربی هماهنگ کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی آمریکا با خوشحالی می‌گوید: ما در ۳۶ ساعت گذشته شاهد حملات جدیدی از جانب گروه‌های شبه نظامی نبوده‌ایم. وی می‌افزاید: هوشیاری خود را حفظ می‌کنیم و برای محافظت از خودمان آنچه لازم باشد انجام می‌دهیم! در پایان هم خیلی آرام می‌گوید: این حوادث در حضور آمریکا در سوریه خللی ایجاد نمی‌کند! 🔹شما به ادبیات این مقام ارشد امنیت ملی آمریکا توجه کنید که ناخواسته جملاتش را از میان انواع کلمات احتیاطی و محافظتی انتخاب کرده است. اینکه در ۳۶ ساعت گذشته به آمریکایی‌ها حمله نشده را برای کشورش دستاورد معرفی می‌کند. به نظرم مهمتر از این بخش، آنجایی است که می‌گوید "برای محافظت از خودمان" آنچه لازم باشد انجام میدهیم! دولت اشغالگری که یک روز در غیاب نیروی‌های مقاومت آمده بود، جولان می‌داد، میکشت، منهدم می‌کرد، با بهانه و بی‌بهانه از مراکز نظامی عراق و سوریه تا خودرو و موتورسیکلت‌های شخصی مردم و جشن‌های عروسی‌شان را به موشک می‌گرفت و کسی جرات نداشت بگوید بالای چشمت ابرو است، حالا چنان عجزی در مواضعش هویدا شده که قابل توصیف نیست و به مرحله‌ای رسیده که اگر ۳۶ ساعت به آنها حمله‌ای نشده باشد بابتش شادی می‌کنند! 🔹نیویورک تایمز هم اخیرا نوشته: پس از آنکه نیروهای تحت حمایت ایران به پایگاه‌های آمریکا در سوریه حمله کردند، سنت کام می‌خواست پاسخی محکم بدهد اما جو بایدن با این کار مخالفت کرد. اگر بخاطر داشته باشید پس از آن حادثه مرکز مستشاری ایران در سوریه بلافاصله بیانیه داد که ما دست برتر را داریم و چنانچه اقدامی علیه منافع ایران صورت بگیرد به آن پاسخ شدید خواهیم داد. 🔹این پیام بلافاصله در کاخ سفید دریافت شد و از بروز یک تنش واقعی جلوگیری کردند. چون می‌دانستند به غیر از چند حمله تزئینی [برای حفظ آبرو] اگر بخواهند وارد مقابله شوند، این درگیری ادامه‌دار خواهد شد و در چنین وضعیتی، این آمریکا است که ضرر خواهد کرد. آمریکا در دوره بی‌سلاحی منطقه به عراق حمله کرد و پایگاه هایی را احداث کرد؛ امروز وضع متفاوت است و در مقابل هر سلاح پیشرفته‌اش، مقاومت چندین سلاح پیشرفته با کیفیت بهتر، بعلاوه نیروی با ایمان در اختیار دارد. 🔹واقعیت این روزهای آمریکا در منطقه و حکایتش با گروه‌های مقاومت چیزی شبیه این شده است که نیروهای وابسته به ایران به آمریکایی‌ها می‌گویند ما شما را می‌زنیم، اگر پاسخ دادید محکم‌تر می‌زنیم؛ پس لطفا پاسخ ندهید تا بیشتر در امان بمانید! :)) 🔹نکته دیگر البته ترفندهای رسانه‌ای آمریکا در کم نشان دادن آثار ضربات دریافتی و تخفیف تلفات در رسانه‌ها است. این چیزی است که آمریکا می‌خواهد تا از آن طریق هیمنه پوشالی‌اش همچنان حفظ شود، مقاومت هم البته از این ترفند بدش نمی‌آید، یعنی اگر ۵۰ نفر آمریکایی هم کشته باشد، وقتی آمریکایی‌ها می‌گویند فقط یک نفر مُرده و تازه او هم یک پیمانکار بوده [انگار که پیمانکار ساختمان بوده، نه یک شرکت جنگ نیابتی]، و اصلا هم درد نداشت، قطعا مقاومت هم استقبال می‌کند، چون یک ضربه کوچک نمی‌تواند واکنشی جدی در پی داشته باشد و اگر واکنشی جدی سر بزند بهانه‌ای می‌شود برای حملات بیشتری که آمریکایی‌ها اصلا مایل به آن نیستند. 🔹کلا کم اعلام کردن تلفات بهانه خوبی است برای اینکه بگویند چیز خاصی نبود و وارد درگیری‌های بعدی نشوند، ضمن اینکه هیمنه خود را نیز حفظ کنند.❗️ در مقابل اما مقاومت اگر شهدایی داشته باشد، عین واقعیت را می‌گوید، چون ضمن اینکه دروغ نمی‌گوید، آتش خشم خود نسبت به اشغالگران را نیز شعله‌ور نگه می‌دارد، مطالبه عمومی و نفرت در دل مردم منطقه برای اخراج اشغالگران را حفظ می‌کند، و بهانه حمله‌های بعدی را نیز به استناد اخباری که خود دشمن منتشر کرده فراهم می‌آورد. اما خدا میداند در پایگاه‌های آمریکایی چه خبر است و تلفات واقعی چقدر است. اصلا بگذار نگویند و یا نهایتا آن را ضربات ملایم مغزی قلمداد کنند! 🔹در پایان اجاز دهید برگردیم به موضوع اصلی این یادداشت یعنی طرح این پرسش که: جایگاه آمریکا در غرب آسیا؛ متزلزل است یا پایدار؟ اگر پاسخ بنده را بخواهید، خواهم گفت متزلزل تر از همیشه. والسلام! ✍عبدالرحیم انصاری ✅ با آگاهانه بپذیریم 👇 @Antishobheh