«عقلانیت» 🌱 رهایی از گناه ( ١٢ ) ✅ کسیکه دنبال برنامه خوب باشد، به برنامه دین خواهد رسید 🔹 چرا می‌خواهیم اهل برنامه باشیم؟ چون برنامه، لذت انسان را افزایش می‌دهد، مقاومت انسان در برابر مشکلات را بالا می‌برد، سعهٔ وجودی به انسان می‌دهد، انسان را از رنجور بودن خلاص می‌کند و بطور کلی انسانِ با برنامه در زندگی موفق تر است. 🔹 اگر بخواهیم اهل برنامه باشیم و درعین‌حال به دین، خدا و پیامبر هم کاری نداشته باشیم، چه اتفاقی می‌افتد که به دین می‌رسیم؟ وقتی با برنامه باشیم، کم کم به برنامه‌ریزی بلندمدت خواهیم رسید، آینده نگر خواهیم شد و بدنبال برنامه‌ریزی راهبردی می‌رویم. کسیکه اهل برنامه شود، خودبخود اهل دین می‌شود. زیرا مگر خدا و پیامبر از ما چه می‌خواهند؟ میگویند: «برای قیامت خودتان برنامه‌ریزی کنید» 🔹 از نظر تربیتی، وقتی ما اهل آینده‌نگری و برنامه ریزی بلندمدت شدیم، کم کم به اوج قله حقیقت دین نزدیک می‌شویم. وقتی فکر ما بر روی نقطه آخر (یعنی قیامت) متمرکز شد، تحمل رنجهای میانه راه را خواهیم داشت و می‌توانیم از لذت‌های کم و کوتاه بگذریم. اینکه خداوند در قرآن کریم اینقدر از آینده و قیامت سخن گفته، برای کسانی است که فهیم، آینده‌نگر و برنامه‌ریز هستند. 🔹 کسیکه اهل برنامه باشد از گناه متاثر می‌شود، چون گناه یعنی «خطایی که در اجرای برنامه رخ داده است» حال می‌توانیم به چنین کسی، یک خبر خوشحال کننده بدهیم و بگوئیم: «تو خدایی داری که وقتی در برنامه ات خطا میکنی، آخر شب که درِ خانه خدا بیایی و آنها را با خدا در میان بگذاری، خدا آنها را برایت درست می‌کند ...» خدا به او میفرماید: «ناراحت نباش! من کمکت میکنم، تو در آغوش من کار میکنی، جبران بقیه‌اش با من ...» 🔹 محاسبه نفس، یکی از مهارت های برنامه‌ریزی برای سنجش میزان موفقیت در اجرای برنامه است 👈 ادامه دارد ...