«عقلانیت» 🌱 رهایی از گناه ( ٣٩ ) ✅ مهمترین وصف قرآن دربارهٔ معاد، «جاودانگی» آن است 🔹 از هرکسی بپرسید: اینکه «تو بعد از مرگ، نابود میشوی» خوشحال کننده‌تر است یا اینکه «تو بعد از مرگ، میمانی»؟ خُب طبیعتا می‌گوید :اینکه بعد از مرگ می‌مانم، خوشحال کننده‌تر است؛ لذا این مسئله به انسان نشاط می‌دهد. 🔹 بعضی تصور می‌کنند که بحث معاد صرفا یک بحث دینی است و آخوندها آن را درآوردند! و بعد هم ژست میگیرند و می‌گویند «من نمی‌خواهم دیندار زندگی کنم!» خُب تو کِی میخواهی در زندگیت نشاط داشته باشی؟ 🔹 چندی پیش تلویزیون فیلم مستندی درباره «تجربه مرگ» نشان می‌داد. اکثر تجربه کنندگان از توصیف اولین لحظات پس از مرگ، نوعی رهایی، بازشدن، نورانیت و بالارفتن داشتند 🔹 اساسا نباید از مرگ و حیات پس از آن ترسید و مردم را ترساند، هرچند به نیت اصلاح مردم باشد؛ چون حتی اگر موقتا رفتارش را اصلاح کند، در درازمدت از یاد مرگ و آخرت فرار می‌کند و تلاش می‌کند آنرا فراموش کند. ما نباید کاری کنیم که مردم در باره عالم آخرت نیندیشند. 🔹 خداوند در قرآن در بارهٔ معاد بیشترین وصفی که بکار برده (حدود ٨٠ مرتبه) وصف «جاودانگی و خلود» است. بعنوان مثال، وقتی می‌خواهد بفرماید که فرشته ها به کسانیکه وارد بهشت می‌شوند سلام می‌دهند، میفرماید: «به سلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگی است» (ق، آیه ٣۴) در آیه دیگری می‌فرماید: «نگهبانان بهشت به آنها میگویند: سلام برشما، گوارایتان باد این نعمت‌ها، داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید» (زمر، آیه ٧٣) 👈 ادامه دارد 🔘 منبع: کتاب "رهایی از گناه" نوشته استاد پناهیان