«عقلانیت» 🌿 انتظار، عامیانه، عالمانه، عارفانه ( ١٨ ) 📣 شیوهٔ ابراز اعتراض 🔹 اینکه یک منتظر چگونه اعتراض خود را اظهار می‌کند، بسته به شرایط مختلف، متفاوت است. منتظر گاهی برای ابراز این اعتراض، در مقام بیان و تبیین است و گاهی در مقام ناله و فریاد. منتظر گاهی به ذکر دلائل عاقلانه می‌پردازد و گاهی به ناله‌های عاشقانه دل میسپارد. 🔹 البته اعتراض منتظر در فریاد باقی نمی‌ماند؛ او فرهادوار، تیشه در دست، به جان موانع ظهور و دشمنان حضور امامش می‌افتد. به همین دلیل، منتظر، زنده دل است. چابک و فعال است، چون وجود دشمن را باور کرده است. کسی که دشمنانش را به دشمنی نگیرد، ذلیل، بی‌مقدار و منفعل می‌شود. 📣 آفات اعتراض 🔹 یکی از آفات اعتراض، غلو و مبالغه در اعتراض است. جوانان بدلیل روح ایده‌آل گرا و ناصبور، بیش از دیگران در معرض این آفت قرار دارند. امام صادق (ع) می‌فرماید: «مراقب ارتباط جوانهایتان با غلات(غلوکنندگان) باشید» (امالی شیخ طوسی، ص ۶۵٠) 🔹 آفت دیگر، ناامیدی از رسیدن به وضع مطلوب است که در اثر ندیدن زمینه‌ها و استعدادها در وضع موجود پدید می‌آید. 🔹 آفت دیگر، منفی نگری مطلق است که به پوچ انگاری می‌انجامد. در هیچ شرایطی نباید وضع موجود را مطلقا بد بدانیم، یا همهٔ آدمها را بد و غیرقابل هدایت ببینیم. 🔹 مبنای اعتراض برخی افراد، وضعیت روحی منفی بافانهٔ آنهاست نه عقلانیت و حقگرائی شان. چنین افرادی اگرچه به سهولت به معترضین می‌پیوندند، ولی با کوچکترین امتحان، یا مواجهه با کمترین پیچیدگی، از صف معترضین خارج می‌شوند. 👈 ادامه دارد ... 🔘 منبع: کتاب "انتظار، عامیانه، عالمانه، عارفانه" اثر استاد علیرضا پناهیان