. جا داره از غصه و غم ، امشب تا صبح بنالم عالَمی واسَت بمیره ، اوّل مظلوم عالَم آسمون گریون شده از ، داغِ مولای اُمّت بخدا از شهر کوفه ، رفت دیگه خیر و بَرْکت زمین چه غمگینه ، هوا چه غمباره بارونِ غربت باز ، دوباره می‌باره خدا هم از داغِ ، علی عزاداره دفنِ نیمه شب دُرُست عینِ زهرا... آه از غربت و غریبیِ مولا...(۲) یامولاعلی ، علی مولا حیدر مهمون پهلو شکسته ، شد با فرقِ شکسته مَردی که از بی وفایی ، خیلی بود دیگه خسته قدرشو هیشکی ندونست ، توو این دنیای فانی خنجری بود توی قلبش ، لبخند نحس ثانی! ملائکه ذکرِ ، علی علی بر لب از داغِ هجرونش ، کوفه به تاب و تب گرسنگی سهمِ ، یتیماس از امشب می‌سوزه جنان ، از این داغ عُظمیٰ آه از غربت و غریبیِ مولا...(۲) یامولاعلی ، علی مولا حیدر وای از اون روزی که پیچید ، دود و آتیش توو کوچه بخدا کُشتن علی رو ، سی سالِ پیش توو کوچه بخدا که زخم شمشیر ، واسه اون بی ثمر بود مقتل حیدر توو خونه ، بین دیوار و در بود اونجایی که نامرد ، شعله ی بُغض افروخت همونجا که یارش ، میون آتیش سوخت اونجا که میخ داغ ، در و به سینه دوخت! محسن پُشتِ در زیر دست و پاها آه از غربت و غریبیِ مولا...(۲) یامولاعلی ، علی مولا حیدر