♻️ بندگانی که مشتاق من هستند و من مشتاق آنها آیت‌الله میرزا جواد ملکی تبریزی فرمودند: خداوند به یکی از صدیقین وحی فرمود: «من در میان بندگانم کسانی را دارم که مرا دوست دارند و من هم آنها را دوست دارم. آنها مشتاق من هستند و من نیز مشتاق آنها. مرا همواره یاد می‌کنند، من نیز به یاد آن‌ها هستم. در تمام کارها به من نظر دارند، من هم‌ توجهم به آن‌هاست.» آن صدیق گفت: معبود من! نشانه آن‌ها که مورد توجه شما هستند چیست؟ فرمود: «آن‌ها کسانی هستند که در انتظار غروب آفتاب هستند تا شب فرا برسد و تاریکی همه جا گسترده شود و آن‌ها در دل شب با من به راز و نیاز بایستند. صورت‌هاشان را از روی خضوع روی خاک بگذارند و به مناجات بپردازند. در دل شب به خاطر نعمت‌هایی که به آن‌ها داده‌ام مرا خالصانه سپاس می‌گویند. تا سحر با ضجه و استغاثه در قیام و رکوع و سجودند. به خاطر عشقی که به من دارند، خودشان را در رنج و سختی می‌اندازند. اولین چیزی که به آن‌ها می‌دهم این است که از نور خود به دل‌هاشان می‌تابانم تا به واسطه آن نسبت به من معرفت یابند.» 📚 منبع رساله‌ لقاء‌الله، میرزا جواد ملکی تبریزی، ص ۱۳۳