◾️ جریان گریه رسول خدا(ص) بر حمزه(ع) رسول خدا(ص) در بازگشت از اُحد، از خانه‌های مردم مدینه صدای گریه و بکاء و نوحه بر شهدا و کشته‌گان خودشان را شنیدند. چشمان رسول خدا(ص) پر از اشک شد و فرمود: «عمویم حمزه گریه کن ندارد.» فبَکَی ثُمَ قالَ لکِن حَمزه لا بَواکِیَ له و چون سعد بن معاذ و اسید بن حضیر به خانه‌های بنی‌عبدالاشهل بازگشتند زنانشان را امر کردند تا غم و‌اندوه خود را در سینه‌ها حبس کنند و ابتدا برای عموی رسول خدا(ص) عزاداری کنند. 📚منبع تاریخ طبری، طبری، ج۴۷، ص۱۹۶ السیره النبویه لابن‌هشام، عبدالملک بن هشام، ج۲، ص۹۹ البدایه والنهایه، ابن کثیر، ج۴، ص۴۷