تا عمویش رسید بر سر او دید جسم به خون شناور او گفت قاسم بلند شو پسرم رویاهات بند شو پسرم ای فدایت شوم ز جا برخیز سرو رعنای مجتبی برخیز شعله بر جان ما نکش اینقدر به روی خاک پا نکش اینقدر پسرم تو امانت حسنی چه کنم تا که دست و پا نزنی روی جسمت برو بیا شده است استخوان های سینه وا شده است شاهد دست و پا زدن شده است آه شرمنده ی حسن شده است قد کشیدی تا آنقدر اینجا در عبا جا نمی شوی حتی راه رفتن بر حریم تنت جای نعل است بر روی بدنت اسب روی تنت شتاب گرفت نعل از پیکرت گلاب گرفت کینه ها نقش بر زمینت کرد عقده های جمل چنینت کرد قاسمم قد کشیدی ولی کمان شده ای تو پر از خرده استخوان شده ای روی جسم تو همهمه شده است داغ تو داغ فاطمه شده است پهلویت در فشار بود شکست سینه در اظطراب بود شکست روضه ات امتداد تاریخ است زخم نیزه مشابه میخ است تا که پا پشت در گذاشت زدند مادرم بار شیشه داشت زدند یه مادر رد تو روز روشن بزنند چه کار میکنی بگو نه مادرت زن همسایه اصلا چه کار می کنی بگو تحملش سخته تو رو امام حسن چه کار می کنی بگو در افتاد مادر افتاد به هیچکس نگو که خورده ام زمین به هیچکس نگو عزیزم آفرین حسن تو چادر مرا تکان بده جلو بیفت خانه را نشان بده دنبال حیدر می دوید از چادرش خون می چکید شکر خدا زینب ندید منو زابراه نکن دست و پا که می زنی مادر رو نگاه نکن یه نفر کاری کنه شمر اومده برا ما جلو داری کنه ای بی کفن حسین دور از وطن حسین خونین دهن حسین عریان بدن حسین حسین جان به یاد لبت یک شبم خواب راحت نداشتم شبی که می رفتم واست کاسه ی آب میزاشتم تا حالا از این خونواده رو زنی رو نبردن اسارت الهی میمردم نمیدیدم اینقدر جسارت ✍حسین افروز ➖➖➖➖➖➖➖ #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین