ذاکر: حاج محمود کریمی سبک: شور امام حسین نیزه را سرور من بستر راحت کردی شام را غلغله‌ی صبح قیامت کردی  از لبِ خشک تو آن روز حکایت می‌کرد  خاتمی را که در انگشتِ شهادت کردی اکبر و قاسم و عباس کجایند کجا؟  عشق کِی این همه را بردی و غارت کردی ؟ چیست در تو همه امروز تو را می‌بینند ای سر، بی سرِ سرور، چه قیامت کردی  پدرِ خاک کجایی پسرت خاک نشد مادر آب کجایی پسرت آب نخورد به باد گفتم اگر شد مرتبت بکند که پاره پاره نبیند تن تو مادر جان حسین حسین حسین وای وای وای... یادش بخیر موی تو را شانه می‌زدم افتاده دست شمر همه خاطراتم حسین حسین حسین وای وای وای... غبار ماتم تو آبرو به من بخشید به عالمی ندهم این غبار ماتم را اگر بناست دَمی بی تو بگذرد عمرم هزار بار بمیرم نبینم آن دَم را