مقام حضرت صادق عیان شدست به عالم کمال حضرت صادق جهان گرفته صفا از جمال حضرت صادق گرفته دین خدا رونق از کلام فصیح اش زبانزد است همیشه مقال حضرت صادق حرم ندارد اگر چه به روی قبر شریفش گرفته وسع جهان را جلال حضرت صادق رییس مذهب و بر ما امام و مرشد تقوا ستودنیست یکایک خصال حضرت صادق اگر به جعفری عنوان شدست مذهب شیعه بود ز حوصله و اعتدال حضرت صادق گشوده مکتب تعلیم دین و دانش قران نبوده در همه عالم مثال حضرت صادق گرفته انس دلم با نسیم مهر و ولایش خوشست گوهر جان را وصال حضرت صادق همیشه مرغ دلم زائر است خاک بقیع را گرفت دست قلم را خیال حضرت صادق ز دیده اشک فشانم به یاد محنت و دردش که غم فزاست دلم را ملال حضرت صادق حرم ندارد اگر قلب عاشقان حرمش شد سلام ما به مقام و به آل حضرت صادق