شور/زمینه -  زبانحال امیر المؤمنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها علی بی تو غریب و بی کَسه/که تویی همه صبر و قرارم دیگه خونجگری برام بسه/مرو ای همه دار و ندارم گریه های مُدام تو کشته من و/نماز ِ بی قیام تو کشته من و دل و دلبرم/وای... گل پرپرم/وای... دُشمنِت خیلی بی حیا شد و/خجالت زده ی تو شدم من دستت از دامنم جدا شد و/خجالت زده ی تو شدم من مغیره و قنفذ و عده ای لعین/من چی بگم که تو شدی نقش زمین تویی یاورم/وای... گل پرپرم/وای... از کبوتر خسته ی غریب/می سوزه تو اسیری پر و بال روضه های تو در مسیر اشک/میشه اوّل روضه ی گودال تازیانه تبدیل میشه به خنجری/جدا میشه میون قتلگاه سری نور هر دو عین/وای... ولدی حسین/وای...