نوحه امام حسین حسینم وا حسینم وا حسینم۲ الا ای ماه تابان در شب تار ببین باشد اسیری سخت و دشوار ز دشمن خواهرت میبیند ازار زکویت میروم ای جان زهرا به دنبال سرت صحرا به صحرا سرت بر نوک نی از جور اعدا حسینم وا حسینم وا حسینم۲ .............................. زروی نیزه بنگر حال طفلان همه اشتر سوارند چون اسیران که زینب ای سلطان خوبان چه سازد بی تو با خیل یتیمان رسد بر عرش ز انان اه و افغان فغان از ظلم بیداد لعینان حسینم وا حسینم وا حسینم ..........ً................. نظر کن بر رخ طفلان مضطر زند سیلی دمادم شمر کافر ز روی نیزه بین حال اسیران روانند بر سر خار مغیلان روم از کوفه من تا شام ویران پیاده میدویدم اندر بیابان حسینم وا حسینم وا حسینم۲ ز ضرب چوب و ضرب تازیانه ببین زخمی تنم را ای یگانه قدم از بار این غمها شکسته دلم از داغ یاران گشته خسته نباشد صبری و در من نشانه نمازم را همی خوانم نشسته حسینم ای گل سرخ بهاری انیس دل عزیز کردگاری اگر کشتند چرا خاکت نکردند کفن بر جسم صد چاکت نکردند تنت را کوفیان در خون کشیدند چرا مدفون تن پاکت نکردند