نوحهٔ اربعین من زینبم بـــرگشته ام ازشام ویران جــــانــــم حسین جـانــم حسین جانم حسین جان ‏ــــــــــــــــــــــــــــ ‏ یک اربعین غمدیده و قامت خمیده در کـربـــــلا زینب زشام غم رسیده آمــد کنـار قبــــری خاکــیی بـــرادر زد ناله و گفتا عزیزو جان خـــواهر گفتا بــــرادر خــــواهر تو زینبم من برگشته ام بنگر که درتاب وتبم من باکـولـه بار آه و غم بـر گشته زینب با محنت و دردو الم بر گشته زینب اینـجــا همه اطفال توا فسرده گشتند گـلـهـای تو ازتشنگی پژمرده گشتند گودال خونین ای حسین یادم نرفته بـرسینه ا ت  شمرلعین  یادم  نر فته شام غریبا ن ا ی حسین یادم نرفته اشک یتیمان ا ی حسین یادم نرفته دیدم همینجا  ظا لمی را  وحشیا نه مـیـزد  سکـیـنـه  دخترت را  تازیانه یـا د م  نـرفـتـه قتلگاه و آه و زا ری یادم  نرفته لحــظهٔ اشتـــر سوار ی ا ز کـربلا  تا شا م غم  د ر د و بلا بود درپیش چشما نم  سرت برنیزه هابود هرگزنمیشد باورم محزون و خسته بـا شم ا سیر شامیان با دست بسته مارا زدند در شام عـدویت ظا لمانه گـشتـه کـبـو د بازوی من از  تازیانه بودی توبــا سر  رهبرمن ا ی امامم من فا تـح کــوه غـم و  بازار شامم دراین سفر من ای حسینم پیر گشتم قـــدم خمید اززندگی من سیر گشتم افسـرده گــــشتــم ا ز غــم آلالـــهٔ تو کشتــــه مــراداغ غـــم   سه سالهٔ تو چوب یزیدوطشت زر رادیده ام من آه یتیم و اشک سر را دیـــده ام من هستم (ریاضی)  ذاکر کوی حسینم در ا ربعین یاد غمش درشوروشینم ریاضی