آن كسى كه مى‏خواهد در انتخابات شركت كند و كانديدا مى‏شود، آن كسى كه كانديدا مى‏كند كسى را، آن كسى را كه فعّاليت انتخاباتى مى‏كند، آن كسى كه تبليغ مى‏كند براى خودش يا براى غير، اين آزمايش‏ اش همان جاست. تويى كه خودت را كانديدا انتخابات كردى، قدرت اين را دارى كه براى كشورت درست خدمت بكنى، و قدرت خودت را بالاتر از ديگران مى‏دانى؟ تويى كه ديگرى را كانديدا مى‏كنى، ديگران كه غير از اين هستند لايق نمى‏دانى؟ اين را لايق تر و احسن مى‏دانى؟ تويى كه فعّاليت مى‏كنى و تبليغ مى‏كنى براى انتخابات‏، تبليغ خودت را مى‏كنى يا تبليغ براى اسلام مى‏كنى؟...بايد انسان توجّه كند به اين كه آيا من كه مى‏خواهم يك كسى را انتخاب كنم، اگر اين كس يك نفر ديگرى از او بهتر بود لكن ارتباطى با من نداشت بلكه با من هم دلخورى داشت، آيا او را كانديدا مى‏كردم؟ اگر او را هم كانديدا مى‏كرد معلوم مى‏شود كه اين براى خدا دارد كار مى‏كند، كار به خودش ندارد. و اگر اين طور نشد بداند كه مسأله، مسأله شيطانى است نه مسأله خدايى. امام خمینی (رحمه اللّه) صحيفه امام، ج‏18، ص 310 تا 312 #کتاب #صحیفه_امام #امام_خمینی @Arshiv_Gholam