💠 علّامه أمینی (رحمه اللّه) بعد ذکر ۱۱۰ صحابی به عنوان راوی واقعه‌ی غدیر می‌فرمایند: 🔻اين‌ها يكصد و ده تن از بزرگان ياران (صحابه) پيغمبر (صلّى اللّه عليه و آله) هستند كه روايت آن‌ها را درباره داستان غدير خم يافته‏ايم، و شايد آنچه به دست نياورده‏ايم خيلى بيشتر از اين‌ها باشد و طبيعت حال (نظر به خصوصياتى كه در اجتماع غدير خم وجود داشته) ايجاب مي‌كند كه راويان حديث مزبور چندين برابر نامبردگان باشند. زيرا آنان كه در آن روز به اين داستان گوش فرا داده و آن را درك نموده‏اند زياده بر يكصد هزار تن بوده‏اند و بالطّبع اين گروه عظيم پس از بازگشت به اوطان خود همه از اين واقعه سخن رانده‏اند، همان‌طور كه هر مسافرى پس از عود به وطن، آنچه از حوادث مهمّ و غير عادى در طى مسافرت ديده به كسان و دوستان خود بيان مي‌كند، آرى اين گروه عظيم هم چنين بوده‏اند. و اين داستان تاريخى و مهمّ را همگى بازگو كرده‏اند. 🔻منتهى آناني كه كينه‏هائى در دل داشته‏اند، حقد درونى آن‌ها مانع بوده از اينكه اين داستان مهمّ را از آن‌ گروه بسيار نقل و إشاعه دهند! بنابراين، اين تعداد كه نام آن‌ها برده شد، از جمله اشخاصى هستند كه اين واقعه را از آن‌جماعت نقل نموده‏اند، و چه بسيار كسانى هم كه پس از درك اين مجمع بزرگ و شنيدن اين امر مهمّ قبل از آنكه به وطن و مسكن خود برسند و يا پيش از آنكه موفّق به بيان مشهودات و مسموعات خود شوند، دست حوادث آن‌ها را نابود ساخته، يا در بيابان‏ها و پهنه صحراى حجاز مرگ گريبانشان را گرفته و يا سوانح و حوادث گوناگون‏ آن‌ها را از يادآورى و بيان اين خاطره بزرگ باز داشته. 🔻و در روايت زيد بن أرقم تلويحاً به اين معنى اشاره شده كه قسمتى از حاضرين در آن‌ روز و در آن‌ مكان از جمله صحرانشينان بوده كه سخنى از آنان در دسترس ديگران قرار نگرفته و منشأء نشر و اسناد اين خبر واقع نشده‏اند و با همه اين امور و عوائق و موانع در اثبات تواتر اين حديث آنچه كه به آن دست يافته و ذكر نموديم كافى است. علّامه عبدالحسین أمینی 📖ترجمه الغدیر، ج۱، ص ۱۱۱ و ۱۱۲ @Arshiv_Gholam