یاربّ اگرچه قهر تو باشد سزای ما پاسخ بده دوباره به یا ربّنای ما تنبیه کن که گریه‌ی ما را در آوری جوری بزن بلند شود ناله های ما ما دست از صدا زدنت پس نمی‌کشیم حتّی بدت بیاید اگر از صدای ما یاربّ! چه حیف از تو که ما بنده‌ات شدیم أمّا چه خوب شد که تو هستی خدای ما ما توبه می‌کنیم و به تو قول می‌دهیم أصلاً ولی حساب نکن بر وفای ما کوچک شمرده‌ایم گناه کبیره را چون عفو تو بزرگ‌تر است از خطای ما هرگز به پای عفو تو جرمی نمی‌رسد هرچه گناه هم بنویسند پای ما ما مدّعی شدیم جهنّم نمی‌رویم راضی نشو خراب شود ادّعای ما روزی که دوستان همه با ما غریبه‌اند تنها امید ما تویی ای آشنای ما یاربّ! اگر که آل علی را نداشتیم نزد تو مستجاب نمی‌شد دعای ما ماندم چه حکمت است مهیّا نمی‌شود اسبابِ رفتنِ سفر کربلای ما ما کم گذاشتیم برای تو یا حسین أمّا نشد تو کم بگذاری برای ما خدمتگزار خوب نبودیم یا حسین خدمتگزار خوب نیاری به جای ما یاربّ به حقّ فاطمه با مژده ظهور پایان بده به غصّه بی‌انتهای ما «آرش براری» @Arshiv_Gholam