عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ الْجَهْمِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السّلام) قَالَ: 🔸إِنَّ أَبِي نَظَرَ إِلَى رَجُلٍ وَ مَعَهُ ابْنُهُ يَمْشِي وَ الِابْنُ مُتَّكِئٌ عَلَى ذِرَاعِ الْأَبِ قَالَ فَمَا كَلَّمَهُ أَبِي (علیه السّلام) مَقْتاً لَهُ حَتَّى فَارَقَ الدُّنْيَا. 🔹حضرت باقر (عليه السّلام) فرمود: پدرم به مردى نگاه كرد كه پسرش به همراه او بود و به شانه پدرش تكيه داده بود، پدرم به خاطر بدى كارش با آن پسر سخن نگفت تا از دنيا رفت. 📜الكافي، ج‏2، ص 349 #حدیث #الکافی #امام_باقر @Arshiv_Gholam