🔰امينى گويد: براى ما مهمّ نيست كه إبن كثير قسمتى از حديث را مشتمل بر ذكر گروهى كه نزد جابر بوده‏اند از آن انداخته و مناشده مرد عراقى را بر جابر ذكر نكرده و حديث را كوچك و بى قدر ذكر نموده!! 🔻زيرا صفحات تاريخ نامبرده «البداية و النّهاية» لسان بى‏شرم او و دست جنايت‌كار او را نسبت به ودايع پيغمبر بزرگ (صلّى اللّه عليه و آله) و فضايل ذرّيه و عترت او كه آل اللّه هستند آشكار مي‌سازد و درون آلوده او را كه از عداوت نسبت به خاندان پيغمبر صلى اللّه عليه و آله شعله ور است نشان مي‌دهد. ⚠️چنانچه مشاهده مي‌كنيد (در كتاب مزبور) دوستان اين خاندان را دشنام و ناسزا مي‌دهد و نسبت به دشمنان اين خاندان و مخالفين آن‌ها مدح و ستايش مي‌نمايد؟!! و روايات صحيح و صريح در مناقب أهل‌بيت را به ساختگى بودن متّهم مي‌نمايد، و راوى آن روايات را با وصف ثقه بودن آن‌ها به ضعف منسوب مي‌نمايد. 💠 و هيچ يك از اين امور او مبتنى بر قاعده و دليلى نبوده. سخنان حق را از موضوع هاى اصلى منحرف مي‌سازد، و اگر بخواهيم در مقام ذكر تمام آنچه كه مورد تصرّفات ستم‌كارانه و تعصّبات معاندانه او واقع گشته برآئيم، يك كتاب ضخيم تشكيل مى‏يابد! علّامه عبدالحسین أمینی 📖ترجمه الغدیر، ج۲، ص ۷۵ و ۷۶ @Arshiv_Gholam