📌از اوّل نهضت اسلامى، ما شاهد اشخاصى كه به اين وضع بوده‏اند، راحت را بر هر چيزى مقدّم‏ مى‏داشته‏اند، تكليف را اين مى‏دانستند كه نمازى بخوانند و روزه‏اى بگيرند و بنشينند در منزلشان ذكرى بگويند و فكرى بكنند و چنانچه يك اشخاص انحرافى هم باشند غيبت بكنند، بروند عبادتشان را بكنند و بنشينند و در مجالسشان غيبت بكنند، تهمت بزنند، [بوده‏ايم.] اين يك راهى بود كه يك دسته‏اى از مردم داشتند كه تمام آمال آن‌ها اين بود كه آدم اينجا اين چند روزى كه هست، خوب استراحت بكند و بنشيند در خانه‏اش عبادت بكند. اسلام را خلاصه كرده بودند در عبادات؛ مثلًا، نماز و روزه و امثال اين‌ها. 🔹براى اسلام هم غير از اين، خيلى، نه اطّلاعات صحيح داشتند و نه ارزشى قائل بودند. همان بايد در منزل‌ها بنشينند و نگاه كنند و به ديگران اشكال كنند. امام خمینی (رحمه اللّه) 📔صحيفه امام، ج‏14، ص 519 و 520 @Arshiv_Gholam