📌واقعیت نماز ⏺یکی از کارهای نماز آن است که انسان را از این خطرها حفظ می‌کند: ﴿خُلِقَ هَلُوعًا ٭ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ٭ وَ إِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ٭ إِلاَّ الْمُصَلِّینَ﴾، نماز یک قدرت الهی است که انسان را از این دو حال حفظ می‌کند نه با رسیدن نعمت منوع می‌شود که به دیگران خیر نرسد، نه با فرا رسیدن نقمت جزوع و غیر صبور می‌شود، ⏺خاصیت نماز این است، اگر کسی نماز خواند؛ ولی هنگام شدائد جزوع بود و هنگام حوادث گوارا و ملایم منوع بود، معلوم می‌شود نماز او مقبول نیست، چون نماز را قرآن کریم با اوصاف معینی معرفی کرد، یکجا فرمود نماز آن است که ﴿تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ﴾، ⏺یک‌جا فرمود نمازگزاران کسانی هستند که در حوادث بردبار باشند، اگر فرمود: ﴿خُلِقَ هَلُوعًا ٭ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ٭ وَ إِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا﴾، مصلین را استثنا فرمود. برای مصلین هم اوصافی ذکر کرده، اگر آن اوصاف در انسانی نبود، معلوم می‌شود او نمازگزار واقعی نیست و اگر بود، معلوم می‌شود نمازگزار واقعی است. یکی از چیزهای که برای نمازگزارها در آن سورهٴ مبارکهٴ ذکر کرد، این است که در هر دو حال بردبار هستند و به فکر دیگران و به فکر دیگران، این خاصیت نمازگزارها است. ⏺نماز واقعیتی است که اگر نمازگزار به آن واقعیت برسد؛ یعنی به نماز واقعی برسد، اثر نماز آن است که مصلی و نمازگزار از هر زشتی می‌پرهیزند و در شدائد، بردباری را از کف نمی‌دهد و در حوادث گوارا هم فخرفروش نخواهد بود. آیت الله درسگفتار سوره حدید جلسه 16