🍀🌺🍀🌸🍀🌼🍀🌺🍀🌸🍀 🌸🍀🌼 🍀🌺 🌼 #ادامه_نامه_سوم 💠نظارت دقیق بر کارگزاران ❇️ اين خانه را از کجا آورده اى؟! روايت شده است که شريح بن حارث، قاضى امير المؤمنين(عليه السلام) در دوران حکومت امام(عليه السلام)، خانه اى به هشتاد دينار خريدارى کرد، اين مطلب به آن حضرت رسيد، امام(عليه السلام) بعد از آنکه شريح را احضار کرد به او چنين فرمود: «به من خبر رسيده که خانه اى به قيمت هشتاد دينار خريده اى و براى آن قباله و سندى نوشته اى و بر آن گواهانى گرفته اى»; (بَلَغَنِي أَنَّکَ ابْتَعْتَ دَاراً بِثَمَانِينَ دِينَاراً، وَکَتَبْتَ لَهَا کِتَاباً، أَشْهَدْتَ فِيهِ شُهُوداً). «شريح عرض کرد: آرى چنين بوده است اى امير مؤمنان»; (فَقَالَ لَهُ شُرَيْحٌ: قَدْ کَانَ ذَلِکَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ). «راوى اين روايت مى گويد: امام(عليه السلام) نگاهى خشم آلود به او کرد سپس چنين فرمود»; (قَالَ: فَنَظَرَ إِلَيْهِ نَظَرَ الْمُغْضَبِ ثُمَّ قَالَ لَهُ). «اى شريح بدان به زودى کسى به سراغت مى آيد که نه به قباله ات نگاه مى کند و نه از شهودت مى پرسد تا تو را از آن خانه آشکارا خارج کند و تنها به قبرت تحويل دهد»; (يَا شُرَيْحُ، أَمَا إِنَّهُ سَيَأْتِيکَ مَنْ لاَ يَنْظُرُ فِي کِتَابِکَ، وَلاَ يَسْأَلُکَ عَنْ بَيِّنَتِکَ، حَتَّى يُخْرِجَکَ مِنْهَا شَاخِصاً، وَيُسْلِمَکَ إِلَى قَبْرِکَ خَالِصاً). امام(عليه السلام) در حقيقت مى فرمايد: هرچند تو با قباله و سند اين ملک را براى خود تثبيت کرده اى تا کسى مزاحم تو نشود; ولى هنگامى که فرشته مرگ به سراغ تو مى آيد اعتنايى به اسناد تو نمى کند و تو را گرفته و از آن بيرون مى فرستد، چرا که اسناد و بيّنات به درد زندگى در دنيا مى خورد نه آن زمان که انسان راهى سراى آخرت بشود. تعبير به «شاخص» از مادّه شخوص به معناى مسافرت گرفته شده و مفهوم جمله اين است که تو را به صورت مسافرى به عالم ديگر مى فرستند. بعضى نيز احتمال داده اند که «شاخص» به معناى چيزى است که آشکارا ديده مى شود و انسان هنگامى که از دنيا مى رود روى دستها و شانه ها به صورت آشکار به سوى قبرش برده مى شود و نيز اين احتمال داده شده که يکى از معانى شخوص خيره شدن چشم است و اشاره به اين است که بسيارى هنگام مردن چشم هاى آنها باز و بى حرکت مى ماند گويى به نقطه اى خيره شده اند; ولى معناى اوّل از همه مناسب تر است. جمله «وَيُسْلِمَکَ إِلَى قَبْرِکَ خَالِصاً» اشاره به اين است که انسان چيزى از اموال دنيا جز کفن با خود به گور نمى برد. البتّه اينها همه در صورتى است که خانه را از مال حلال و طيب و طاهر خريده باشد و اگر از مال حرام يا مشکوک باشد، مصيبت بزرگ تر است، لذا امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن به اين نکته اشاره کرده مى فرمايد: «اى شريح نگاه کن نکند اين خانه را از غير مال خود خريده باشى يا بهاى آن را از غير مال حلال پرداخته باشى که هم دنيا را از دست داده اى و هم آخرت را»; (فَانْظُرْ يَا شُرَيْحُ لاَ تَکُونُ ابْتَعْتَ هَذِهِ الدَّارَ مِنْ غَيْرِ مَالِکَ(2)، أَوْ نَقَدْتَ الثَّمَنَ مِنْ غَيْرِ حَلاَلِکَ! فَإِذَا أَنْتَ قَدْ خَسِرْتَ دَارَ الدُّنْيَا وَ دَارَ الاْخِرَةِ). در تفاوت ميان جمله «مِنْ غَيْرِ مَالِکَ» و جمله «مِنْ غَيْرِ حَلاَلِکَ» با اينکه ظاهراً مضمون يکى است، ممکن است گفته شود: اولى اشاره به چيزى است که ظاهراً جزء اموال شخص نيست مثلا شريح خانه اى را که خريده قيمت آن را از بيت المال بردارد و بپردازد، چيزى که ظاهراً و واقعاً مال او نيست; اما «مِنْ غَيْرِ حَلاَلِکَ» اشاره به اموالى است که ظاهراً مال او و در اختيار اوست; ولى از طريق رشوه و غير آن به دست آمده که حلال نيست. جمله «قَدْ خَسِرْتَ دَارَ الدُّنْيَا» ممکن است اشاره به اين باشد که مال حرام آثار وضعيه نامطلوبى دارد و باعث بدبختى انسان مى شود، همان گونه که در کلمات قصار حضرت آمده است که «اَلْحَجَرُ الْغَصْبِ فِى الدّارِ رَهْنٌ عَلى خَرابِها; يک سنگ غصبى در ساخت خانه گروگان ويرانى آن است»(3) و يا اشاره به آن است که اگر از چنين اموال حرامى خانه خريده باشى ممکن است به زودى رسوا شوى و خسران دنيا علاوه بر آخرت دامان تو را بگيرد. آن گاه امير مؤمنان او را به نکته اصلى نامه توجّه مى دهد و مى فرمايد: «آگاه باش اگر هنگام خريد اين خانه نزد من آمده بودى سندى را بدين گونه براى تو مى نوشتم که ديگر در خريدن اين خانه حتى به بهاى يک درهم يا بيشتر رغبت نکنى»; (أَمَا إِنَّکَ لَوْ کُنْتَ أَتَيْتَنِي عِنْدَ شِرَائِکَ مَا اشْتَرَيْتَ لَکَتَبْتُ لَکَ کِتَاباً عَلَى هَذِهِ النُّسْخَةِ، فَلَمْ تَرْغَبْ فِي شِرَاءِ هَذِهِ الدَّارِ بِدِرْهَم فَمَا فَوْقُ). #ادامه_دارد. #قسمت_سوم 🍀🌺🍀🌸🍀🌼🍀 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍🎍