1. مدح خوانی.mp3
6.21M
(س) قصیده ی حاج آقا موید ، در روضه شماره هفت هم آمده است ، اما در اینجا ، جناب استاد حیدرزاده ، به شکل دیگر و با ابیات متفاوتی اجرا میکنند : السلامُ علیکِ ایتها الصدیقهُ الشهیدَه فاطمهُ الزهراء ، سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ فاطمه، مجموعه‌ی صفات خداوند فاطمه، آیینه‌ی کمال پیمبر عصمتِ کبری، ولیَّتُ اللَّهِ عُظمی قُرّتِ عینِ نبی ، حبیبه‌ی داور شهرِ خِرد ، احمد و علیست درِآن فاطمه این شهر راست ، مرکز و محور خانه‌ی تو کعبه‌ی امید امامان بیت تو معراج ، صبح و شام پیمبر حبلِ متینِ هزار ، عارف و عامی است هر نخی از چادرت ، به عرصه‌ی محشر فاطمه جان : بانوی اسلامی و به خانه ی شوهر کهنه حصیری ، تو راست مَفرَش و بستر بی بی جانم : تا که خدا فخر آورد به ملائک جانب محراب خیز و روی بیاور شاعر : ملائکه دیدند آسمانها روشن شد ، دیدند نوری از زمین به آسمان می تابه ، همیشه نور از آسمان به زمین می تابه ، اما این چه نوریست که از زمین آسمان ها را روشن کرده ؟ سئوال کردند خدایا این نوریه که اینطور درخشانه ؟ خطاب آمد حبیبه ی ما ، فاطمه به نماز ایستاده .. این نور نماز فاطمه است که آسمانها را روشن کرده .. بی امتحان مرا به غلامی قبول کن رسوا شود دلِ من اگر امتحان دهد .