. در کرب و بلا فاطمه آید شب جمعه با گریه و با زمزمه آید شب جمعه مظلوم حسینم(۳) او ناله زند در حرم نور دو عینش بر گوش دل ما برسد وای حسینش مظلوم حسینم با شوق شود زائر او کرب وبلایش او گریه کند در حرم و پایین پایش مظلوم حسینم در پایین پا گریه کند بر علی اکبر بر نور دو چشمان حسین شبه پیمبر مظلوم حسینم اوگریه کند بهر رباب و علی اصغر برحنجر خونین و گلوی علی اصغر مظلوم حسینم با سوز و غم و گریه سوی علقمه آید با گریه به عباس و با زمزمه آید مظلوم حسینم گریه کند او یاد غم آتش خیمه سوزد همه دم یاد سران روی نیزه مظلوم حسینم اشکش به کنار بدنی می شود افزون او ناله زند بهر حسین با دل پر خون مظلوم حسینم گوید پسرم پاره تنی پس کفنت کو؟ ای نور دو چشم و دل من پیرهنت کو؟ مظلوم حسینم .