. (علیه السلام)... حسنی ام،منی که دیوونه سینه زنی ام حسنی ام، رَهروِ راهِ اويسِ قرنی ام حسنی ام،عاشقِ حسن به طورِ علنی ام حسن آقامه حسن رؤیامه حسن نیم نگاش درمونه دردامه سخاوت داره کرامت داره بمیرم واسش خیلی غربت داره جونم حسن حسن آب و نونم حسن حسن اِسمت عجينه با، رگ و خونم حسن حسن حسن مولا(٤) حسنی ام،مریدِ شیرِ جمل هستم و لاغیر حسنی ام،فقط از جامِ حسن مستم و لاغیر حسنی ام،به حسن دخیلِ خودبستم و لاغیر حسن اربابه حسن نایابه حسن تو شبهای تارم مهتابه عزیزِ زهرا اَميرِ والا نَبوده صُلحِش كمتر از كربلا عِشقَم حسن حسن شده مَشقَم حسن حسن ديوونه ی بقيع، وُ دَمِشقَم حسن حسن حسن مولا(٤) حسنی ام،گدایِ دست ِ اَمیرِ عالمینم حسنی ام،منیکه مَحضرِ زینب زیرِ دینم حسنی ام،به حسن قسم که مجنونِ حسینم حسن سرداره حسن سالاره حسن غمخواری مثلِ زینب داره چه با اِخلاصه شفیع الناسه امامِ حسین و فَخرِ عباسه ماهم حسن حسن پادشاهم حسن حسن تویِ حریم خود، بِده راهم حسن حسن حسن مولا(٤) .