نوحه ی حضرت معصومه (س) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ آید از ، مـــدینــــــه و قُـــــــم زمزمه شد خزان، یک گُل ز باغ فاطمه 2 داغی دگـــر بنشستـــه بر قلب پیمبر رفته ز دنیا دختر موسی بن جعفر 2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بـــر دیده، اشـــــک و بـــــه دل آه عزا بنشسته، در ماتم اُختُ الرّضا 2 ای فاطمیّون بانوی مظلومه جان داد دور از برادر حضرت معصمه جان داد2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ این بانو، سُـــــــــلالـــــۀ فاطمه است چون زینب، فاضله و عالمه است2 حق شفاعت را بر او داده خدایش موسی بن جعفر گفته جان من فدایش2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ میـــدهد ، بـــوی مدینـــــه تربتش میرسد بر همه لطف و رحمتش2 درود شیعیــــان بر این عمّۀ سادات که شد جوار رحمتش قبلۀ حاجات2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بــــــا یـــــادِ، آه غــــریبــــــانۀ او شهر قم، شده عزاخانۀ او 2 چون مادرش فاطمه در فصل جوانی دور از مدینه شد گُل عمرش خزانی 2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ می ســـــــوزد، ز داغ او قــلب رضا مهدیِ، فاطمه شد صاحب عزا 2 سیّدنا یابن الحسن سرت سلامت که شد عزای بانوی شهر ولایت 2 واویلا3 ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ اثر از:محمّد نعیمی (قُمُ المُقَدّسه)