نوحه واحد سنتی امام صادق علیه السلام من کی‌ام من صادقِ آل رسول من کی‌ام فرزندِ زهرای بتول من کی‌ام من وارث پیغمبرم من وصیّ المرتضی من حیدرم من علی‌ام من حسینم من حسن من کی‌ام من صادقِ این پنج تن من علی ابن الحسین را ظاهرم من که دلبندِ امام باقرم... هم اباالکاظم، اباالموسی منم بر رضا نورِ دل و مولا منم من ششم اَختر، کتابِ ناطقم صادقم من صادقم من صادقم... من رئیسِ مذهب و علامه ام شرح غم‌ها میکند غمنامه ام من اسیرِ دست ظالم گشته ام صبر خود بر خونِ دل آغشته ام پا برهنه رفته ام سوی عدو... تیغ دشمن شد به قتلم روبه‌رو... من که بودم اُسوه‌ی صبر و شکیب بی حبیبان را شدم از جان حبیب دردمندان را طبیبم من طبیب شد در آخر غصه بر جانم نصیب زَهر قاتل زَد شرر بر من عجیب، من غریبم من غریبم من غریب... گر چه شد دستان من بسته ولی ای فدای دستِ ناموس علی... گر چه فرزندان من رنجیده اند کِی به خانه ضربِ سیلی دیده اند «مرغ دل یک بام دارد دو هوا گه مدینه می رود گه کربلا» گر چه آتش خورد بر کاشانه ام سوخته کِی کودک دردانه ام؟ گر چه بودم پا برهنه روی خاک ای فدای پیکرِ از نیزه چاک... ای فدای کربلا و ماتم اش من کنم گریه به ذبح اعظم اش روضه دارم بَهرِ آن نور دوعین واحسین و واحسین و واحسین...