. ایام خانه دارم کنج این باب المراد خیر دیدم بر درِ خیر العباد میوه ی طوبا که حیدر چیده است می شود سهم غلامِ خانه زاد شهد خرماهای میثم از علی است ورنه کار و بار او می شد کساد با ترابِ بوتراب آدم شدم کُنیه ام شد نوکر حیدر نژاد کعبه که دورش هزاران حاجی است دارد از اول به حیدر اعتماد لا فتی الا علّیِ جبرئیل بوده ذکر ذوالفقارش در جهاد حرز اسم اعظم او در بَلا فتنه ها را دفع کرده از بِلاد هرچه را دارد برای سائل است او که انگشتر به آن بیچاره داد مرتضی را جلوه ها داده رضا جلوه کرده جود مولا در جواد آنقدر اسم علی را می برم تا بمیرد منکر او از عناد گور بابای مخالف های او! هرکسی شد عبد مولا زنده باد! نور حیدر روسفیدم کرده است او خریده آبرویم را زیاد من فقط خاک نجف دارم به دست من علی دارم فقط روز معاد سنگ قبر من قدمگاه علی است او می آید دیدنم هر بامداد نذر عمر مرتضی، ساعات ماست وقف طاعات علی، طاعات ماست علیه السلام .