زمزمه حضرت سکینه در فراق عمو عباس من سکینه حزینه ام    /    سنگ غم نشست رو سینه ام             یه دنیا غم رو سینه ام  /  وای وای وای... اونی که بغضشو خورد تو گلو...           اونی که تو دلش موند آرزو...       اونی که مشک و داد دست عمو /  وای وای وای... عمو رفتی بر نگشتی   /  عمو تو کجای دشتی عمو فراموش نکردی   /  عمو گفتی بر میگردی عمو بی تو آب حرومه  /  عمو کارمون تمومه رقیه غش میکنه اگه تب کنی..     کاش بودی اوضامونو مرتب کنی.. ای غیرت الله کجایی تا که نگاه..   به چشمای خیس عمه زینب کنی..            ( علمدار خدا نگهدار ) آسمون نشین ای مه جبین /  بخاطر ما خوردی زمین      جاش خالی کجاست ام البنین  /   وای وای وای... مادرت که نیست عمه که هست...           جای تو شده علم بدست...         رفتی و قد بابام شکست    /    وای وای وای... عمو چش خورد قد و بالات  /  عمو تیر زدن به چشمات عمو دستاتو بریدن   /   عمو رو تنت دویدن عمو تو کمین نشستن   /   عمو فرقتو شکستن رفتی و صحرا رنگ بی رحمی گرفت..       هر دلی با رفتن تو زخمی گرفت سفره ی نذری تو علقمه چیدی و..     هر کسی از پیکر تو سهمی گرفت               ( علمدار خدا نگهدار) حالا که عمو شدی شهید /  دور خیمه ها شمر پلید           برا ما خط و نشون کشید /  وای وای وای... خنجر با نگاه نشون میده  /  چکمه سیاه نشون میده           راه قتلگاه نشون میده     /   وای وای وای... عمو وای از دل سنگی /  عمو ده مرکبه جنگی عمو وای از ته گودال  /  عمو وای از تن پامال عمو پیرهن میره غارت  /  عمو ما میریم اسارت تنگه دلم دست عمو رو بوس کنه...                              بابا کجاست دخترشو عروس کنه... کارم به جایی رسید بریم شهر شام...      مطرب بیارن نگاه به ناموس کنه...             ( علمدار خدا نگهدار )