#زمزمه #زبانحال_مولا در پیش تو ای بیمارم – شب تا به سحر بیدارم من با که بگویم زهـرا – افتـــاده گره در کارم زآه خود دلم مسوزان – کمتر تو از من رو بگردان مرو مرو فاطمه جانم   ای شمع شبستان من – ای کوثر قـــــرآن من از چه ز نفس افتــادی – ای مــــادر طفلان من کردی مرا افسرده حالم – از بسکه گفتی کن حلالم ای یاور قامت کمانم مرو مرو فاطمه جانم   از جان جهانی سیرم – زانو به بغل می گیرم ای یاور سیلی خورده – آخر ز غمت می میرم دیگر ندارم من طرفدار – زهرای من خدانگهدار تو می روی از آشیانم مرو مرو فاطمه جانم   افسردی و من افسردی – پژمردی و من پژمردم تو پشت در افتـادی من –آنجــا زخجالت مُردم سوزانده ای جگر علی را – همراه خود ببر علی را بی تو غریب و بی نشانم مرو مرو فاطمه جانم   تو دیـــدۀ بسته داری – تو پیــکـر خسته داری هنگـــام قنوتت دیدم – تو دست شکسته داری توئی همه بود و نبودم – توئی گل یاس کبودم ببین دو چشم خونفشانم مرو مرو فاطمه جانم   ..